Γεώργιος Κωστάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O '''Γεώργιος Κωστάκης''' ([[Ρωσική γλώσσα|ρώσικα]]: ''Георгий Дионисович Костаки'', [[5 Ιουλίου]] [[1913]] - [[9 Μαρτίου]] [[1990]]) ήταν Έλληνας<ref>[http://www.nytimes.com/1990/03/13/obituaries/george-costakis-77-collector-of-soviet-artworks.html New York Times, ''George Costakis, 77, collector of Soviet Artworks. 3 Μαρτίου 1980]</ref> συλλέκτης έργων τέχνης Ρώσων καλλιτεχνών. Η καταγωγή του ήταν από τηντη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]].

Τα χρόνια πριν και μετά τη [[ρωσική Επανάσταση]], στη Ρωσία εκδηλώθηκε το πρώτο κίνημα [[αφηρημένη τέχνη|αφηρημένης τέχνης]], που κατόπιν θα γινόταν η κυρίαρχη μορφή τέχνης του εικοστού αιώνα. Ο Κωστάκης συνέλεξε τα έργα-καρπούς του κινήματος αυτού, που έμεινε γνωστό σανως [[Ρωσική Πρωτοπορία]]. Η συλλογή του, που ξεκίνησε με την ανακάλυψη τριών [[Κονστρουκτιβισμός|κονστρουκτιβιστικών]] πινάκων σ' ένα στούντιο της Μόσχας το [[1946]], θα γινόταν το μεγαλύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της τέχνης αυτής εκείνη την εποχή.

Αρχικά, η [[Ρωσική Επανάσταση|μπολσεβικική επανάσταση]] κάτω από την ηγεσία του [[Βλαντιμίρ Λένιν|Λένιν]] υποστήριξε τη νέα αφηρημένη τέχνη, αλλά από το [[1920]] και μετά η ελευθερία των καλλιτεχνών στη Ρωσία περιορίστηκε όλο και περισσότερο. Πολλοί καλλιτέχνες θέλησαν η τέχνη τους να συμβάλλει στη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας ενώ άλλοι, παραδείγματος χάριν οι [[Σουπρεματισμός|Σουπρεματιστές]], συνέχισαν να εργάζονται ανεξάρτητα. Ο Λένιν πέθανε το [[1924]] και ο [[Ιωσήφ Στάλιν|Στάλιν]] που τον διαδέχτηκε ως ηγέτης του σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος επέβαλλε μια ακραία μορφή πολιτιστικής πολιτικής. Το [[1932]] ο [[σοσιαλιστικός ρεαλισμός]] έγινε η επίσημη κρατική πολιτική. Ήταν μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον όπου ο Κωστάκης ξεκίνησε τηντη συλλογή του.

Αρχικά ο Κωστάκης είχε συλλέξει τους Μεγάλους της ολλανδικής σχολής των ζωγράφων τοπίων, αλλά οι [[μοντερνισμός|νεωτεριστικές]] δουλειές του [[Πάμπλο Πικάσο]] και του [[Ανρί Ματίς]] έγιναν σύντομα το κύριο θέμα του. Κατόπιν, το [[1946]], ανακάλυψε τρία έργα ζωγραφικής της [[Όλγα Ροζάνοβα]] σε ένα στούντιο της Μόσχας. Περιέγραψε πώς,πως στις σκοτεινές ημέρες μετά από τον πόλεμο, αυτά τα λαμπρά χρωματισμένα έργα ζωγραφικής της χαμένης πρωτοπορίας: