Δουκάτο της Αντιόχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Το '''Δουκάτο της Αντιόχειας''' ήταν διοικητική διαίρεση της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] κατά την περίοδο 969 όταν η περιοχή ανακαταλήφθηκε από τους βυζαντινούς, έως το 1084 όπου καταλήφθηκε απο τους Τουρκομάνους, Σελτζούκους και Άραβες. Περιελάμβανε εδάφη της σημερινής [[Συρία]]ς. [[Λίβανος|Λιβάνου]] και [[Τουρκία]]ς.
 
Το Δουκάτο δημιουργήθηκε από τον αυτοκράτορα [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής|Ιωάννη Τσιμισκή]] συνενώνοντας τριάντα μικρότερα Θέματα και στρατηγίδες της περιοχέςπεριοχής<ref>Λεβενιώτης, σελ 321</ref>. Στην [[Αλεξιάδα]] αναφέρονται οι παρακάτω περιοχές, κάστρα, χωριά και πρώην θέματα <ref>Αλεξιάς, 13.12.18</ref>: το [[Θέμα Αρτάχ]], το [[Θένα Ζούμε]], το [[Θέμα Τελούχ]], το [[Σουέτιον]], το Δούξ, το Καυκάς, το Θαυμαστόν όρος, η στρατηγίς στο Μαύρο όρος με τις περιφέρειες του, ο Λούλους, τα Φέρσια, η στρατηγίς του Αγίου Ηλία, η στρατηγίς του Σέζερ, η στρατηγίς του Βορζέ, η Γερμανίκεια, το στρατηγάτο Παγράς, και το στρατηγάτο και πρώην [[Θέμα Παλατζά]].
 
Το Δουκάτο αρχικά διοικούνταν από έναν στρατηγό κι έπειτα από έναν δούξ που είχε εκτεταμένες αρμοδιότητες και υψηλή θέση στην στρατιωτική ιεραρχία αμέσως μετά τον στρατηγό των Ανατολικών<ref>Λεβενιώτης, σελ 323</ref>. Επειδή η διοικητική επαρχία βρισκόταν στα σύνορα, η πόλη της [[Αντιόχεια]]ς έδρα του Δουκάτου, είχε οχυρωθεί με ισχυρά τείχη, στη δικαιοδοσία του δούξ υπήρχαν και πολλά κάστρα<ref>Λεβενιώτης, σελ 322</ref>. Στην περιοχή μαρτυρείται ότι υπήρχαν μεγάλες βασιλικές εκτάσεις και στην πόλη έδρευαν υπάλληλοι οι, λεγόμενοι, "βασιλικοί"<ref>Λεβενιώτης, σελ 327</ref>. Το Δουκάτο διατηρούσε χριστιανικό πληθυσμό αλλά κι υπολογίσιμο μουσουλμανικό<ref>Λεβενιώτης, σελ 329</ref>.