Σφουμάτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

H τεχνική του '''σφουμάτο''' ([[ιταλικά]]: ''sfumato'') είναι η ικανότητα του καλλιτέχνη - ζωγράφου να περνάει αργά από τον ένα τόνο στον άλλο χωρίς αισθητή οπτική διαφοροποίηση. Είναι το αργό πέρασμα από το φωτεινό στο σκιερό. Το συναντάμε σε τεχνικές chiaroscuro, πιο συχνά στα ξερά υλικά της ζωγραφικής, όπως το μολύβι, το κάρβουνο, το παστέλ, αλλά και σε υγρά, όπως το λάδι που είναι ιδανικό υλικό για "σφουματούρες" λόγω του παρατεταμένου χρόνου στεγνώματος, που επιτρέπει στον ζωγράφο το πλάσιμο των όγκων και την μίξη των χρωμάτων στον καμβά. Αντίθετα, στην ακουαρέλλα (δουλεμένη σε υγρό χαρτί) είναι αδύνατη η πραγματοποίηση σφουματούρας. Η τεχνική αυτή αναπτύχθηκε την περίοδο της ιταλικής [[Αναγέννηση]]ς. Την τεχνική αυτή χρησιμοποίησε εξαιρετικά ο [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]].