Ταύρος Αττικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Abocanto (συζήτηση | συνεισφορές)
Abocanto (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 52:
 
 
==Αρχαία ιστορία==
==Ιστορία==
 
Στα αρχαία χρόνια η περιοχή του Ταύρου ήταν τμήμα του αχανούς Αθηναϊκού Δήμου του Ελαιώνα που επεκτείνετο από την [[Πάρνηθα]] μέχρι τον Φαληρικό Όρμο, ήταν αραιοκατοικημένος με ελάχιστους αγρότες κατοίκους που είχαν σαν κύρια ασχολία την καλλιέργεια της ελιάς από όπου πήρε το όνομα, ο Ταύρος βρισκόταν στην ΝΑ περιοχή του αρχαίου δήμου Ελαιώνα. Η καλλιέργεια της [[Ελιά|ελιάς]] συνεχίστηκε σε όλη την διάρκεια της [[Οθωμανική περίοδος στην Ελλάδα|Τουρκοκρατίας]] κατάμέχρι τηντα διάρκειαμέσα τηςτου Τουρκοκρατίας19ου αιώνα η περιοχή του Ταύρου εξακολουθούσε να είναι καλυμμένη σε συντριπτικό βαθμό αποκλειστικά από ελαιώνες. Στα μέσα του 19ου αιώνα πολλοί αγρότες τιςάρχισαν αντικατέστησαννα μεδημιουργούν στην θέση των ελαιώνων αμπέλια και περιβόλια, ο οικισμός πάντως εξακολουθούσε να είναι πάντα με αγροτικό χαρακτήρα μέχρι την εποχή που οι πρόσφυγες μετά την δεκαετία του [[1920]] δημιούργησαν το σημερινό προάστιο.
 
Πρώτοι κάτοικοι του νεώτερου οικισμού του Ταύρου ήταν πρόσφυγες που ήρθαν στην περιοχή με την συμβολή του τότε πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, μέχρι το [[1934]] ήταν γειτονιά της Αθήνας τότε αποσπάστηκε σαν αυτόνομη κοινότητα με την ονομασία Νέα Σφαγεία, το [[1972]] τα Νέα Σφαγεία έγιναν δήμος και μετονομάστηκαν σε Ταύρο.
==Δημιουργία του σημερινού Ταύρου==
 
Πρώτοι κάτοικοι του νεώτερου οικισμού του Ταύρου ήταν πρόσφυγες που ήρθαν στην περιοχή με την συμβολή του τότε πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου, μέχρι το [[1934]] ήταν γειτονιά της Αθήνας τότε αποσπάστηκε σαν αυτόνομη κοινότητα με την ονομασία Νέα Σφαγεία, το [[1972]] τα Νέα Σφαγεία έγιναν δήμος και μετονομάστηκαν σε Ταύρο από τους πρόσφυγες κατοίκους ως ανάμνηση του τόπου καταγωγής τους.
Οι πρόσφυγες ανήγειραν στην συνοικία πλήθος από εκκλησίες και παρεκκλήσια όπως του Αγίου Γεωργίου στο κέντρο της πόλης, εκεί μετέφεραν τεμάχια λειψάνων του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Νέστορα όπως επίσης την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτη από την συνοικία των Δέρκων στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Ο ιερός ναός του Εσταυρωμένου βρίσκεται στο κέντρο επίσης λίγο βορειότερα από τις γραμμές του ΟΣΕ, ανεγέρθη το [[1960]] και γιορτάζει κάθε 14 Σεπτέμβρη στην εορτή του Τιμίου Σταυρού, εκείνη την ημερομηνία πραγματοποιούνται πανηγύρια γύρω από την περιοχή του ναού ο ναός του Εσταυρωμένου είναι γνωστός για τις πολλές φιλανθρωπικές του δραστηριότητες.
Οι νέοι κάτοικοι αντικατέστησαν τις ελιές και τους αμπελώνες με λαχανόκηπους, μετά την δεκαετία του [[1950]] λόγω της μεγάλης βιομηχανικής ανάπτυξης και την γειτνίαση με το Ρέντη και την Λαχαναγορά εξελίχθηκε ταχύτατα σε βιομηχανική περιοχή. Το [[1975]] με υπουργική απόφαση απαγορεύτηκε η εκτροφή ζώων στην περιοχή, από τότε ο οικισμός μετατράπηκε αποκλειστικά σε βιομηχανικός αλλά εξακολουθεί να είναι ακόμα και σήμερα αραιοκατοικημένος σε θέματα κατοικίας. Η διατήρηση του ρέματος Προφήτη Ηλία επιτρέπει στην περιοχή του Ταύρου να διατηρεί κάποια στοιχεία από τον παλιό της χαρακτήρα πολύ κοντά στο ρέμα έχουν οικοδομηθεί πολλά εκκλησάκια όπως αυτό της Ζωοδόχου Πηγής.
 
==Συγκοινωνιακός κόμβος==