Ιωάννης Αλευράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Μέλη του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος (με το HotCat) |
επιμέλεια και ξεχωριστό κεφάλαιο για ψήφο αλευρά |
||
Γραμμή 7:
}}
Ο '''Ιωάννης Αλευράς''' ([[1912]]
==Βιογραφία==
Ο Γιάννης Αλευράς γεννήθηκε το 1912 στη [[Μεσσήνη]] [[Μεσσηνία]]ς και ξεκίνησε να εργάζεται στην [[Τράπεζα της Ελλάδος]] σχεδόν αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο. Αν και δεν είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, αναδείχθηκε σε ένα από τα καλύτερα και πιο έμπειρα στελέχη της ΤτΕ, κατά γενική ομολογία.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Το 1955 με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η ''Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ)'' της οποίας εκλεγόταν πρόεδρος μέχρι και το 1963.<ref>[http://www.parliament.gr/kouselas/apopseis/apopseis_docs/omilia_23_5_03.htm Ομιλία Δημήτρη Κουσέλα, προέδρου ΟΤΟΕ]</ref> Αγωνίστηκε σκληρά ενάντια στο μετεμφυλιακό κράτος, με χαρακτηριστικές τις πολιτικά κατευθυνόμενες ποινικές διώξεις που αντιμετώπισαν συνδικαλιστές της ΟΤΟΕ από την Εισαγγελία, επειδή η κυβέρνηση της ΕΡΕ επιθυμούσε να ελέγχει τον συνδικαλισμό.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Ταυτόχρονα, όμως, ο Αλευράς ήταν αντικομμουνιστής και αντιμετώπιζε πιέσεις και από τα αριστερά.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref>
Γεννήθηκε στην [[Μεσσήνη]] και εργάστηκε στον τραπεζικό κλάδο. Το 1955 πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της ΟΤΟΕ, της οποίας ήταν ιδρυτικό μέλος και της οποίας πρόεδρος εκλεγόταν<ref>[http://www.parliament.gr/kouselas/apopseis/apopseis_docs/omilia_23_5_03.htm Ομιλία Δημήτρη Κουσέλα, προέδρου ΟΤΟΕ]</ref> μέχρι το 1963. Τον ίδιο χρόνο εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την [[Ένωση Κέντρου]] στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθήνας|Α' Εκλογική Περιφέρεια Αθηνών]], καθώς και στις εκλογές του 1964. Κατά την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]] εξορίστηκε<ref>[http://homepages.pathfinder.gr/pamisos/fylla/fyllo3.htm Γιάννης Αλευράς, ο επιτελάρχης της Δημοκρατίας]</ref> στη [[Σύρος|Σύρο]] αλλά αμνηστεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1967, μετά το αντιπραξικόπημα του Βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]]. Μετά την απελευθέρωση του, ο ιδρυτής του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος]] (ΠΑΚ) στο εξωτερικό, [[Ανδρέας Παπανδρέου]], του ανέθεσε την ηγεσία της οργάνωσης στην Ελλάδα. Αργότερα όμως συνελήφθη και εκτοπίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Άη-Στράτη]] και στη συνέχεια στον [[Άγιος Νικόλαος Κυνουρίας|Άγιο Νικόλαο Κυνουρίας]]. Τελικά απελευθερώθηκε το 1972.▼
▲
Μετά την [[μεταπολίτευση]] υπήρξε ιδρυτικό μέλος του [[ΠΑΣΟΚ|ΠΑ.ΣΟ.Κ.]], του οποίου και εξελέγη βουλευτής στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|1977]] και [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981|1981]]. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1977 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το 1981 εξελέγη [[πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων]] και επανεξελέγη το 1985 και το 1989. Στις 10 Μαρτίου του 1985 ανέλαβε προσωρινός [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|πρόεδρος της Δημοκρατίας]], ύστερα από την παραίτηση του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]], παράλληλα με την προεδρία της βουλής. Η προσωρινή όμως αυτή αντικατάσταση δημιούργησε διαδικαστικό πρόβλημα καθώς η [[αντιπολίτευση]] αμφισβήτησε το κατά πόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, έστω και αν αυτός είναι προσωρινός, μπορεί να ψηφίσει για τον επόμενο πρόεδρο. Η οριακή μάλιστα εκλογή του νέου προέδρου (με 181 από τους 180 που απαιτούνταν) όξυνε το όλο σκηνικό χωρίς παρ' όλα αυτά να υπάρξει κάποια εξέλιξη πέραν της κατάργησης της μυστικής [[ψηφοφορία]]ς για την εκλογή του προέδρου στην επόμενη αναθεώρηση του [[Σύνταγμα|συντάγματος]].▼
▲Μετά την [[μεταπολίτευση]] υπήρξε ιδρυτικό μέλος του [[ΠΑΣΟΚ
Στις 22 Φεβρουαρίου του 1990 προτάθηκε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ ως πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά έλαβε<ref>[http://www.in.gr/news/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=598581&lngChapterID=598606&lngItemID=599680 Οι προεδρικές εκλογές από τον Στασινόπουλο στον Παπούλια]</ref> 125 ψήφους έναντι των 153 του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εκλογές του 1993]] εξελέγη ως βουλευτής επικρατείας.▼
▲Στις 22 Φεβρουαρίου του 1990 προτάθηκε από το
Πέθανε στις 6 Απριλίου του 1995 στην μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Υγεία», εξαιτίας [[βρογχοπνευμονία]]ς. Κηδεύτηκε στο [[Α΄ νεκροταφείο Αθηνών]] με τιμές εν ενεργεία [[Πρωθυπουργός|πρωθυπουργού]].▼
▲Μετά το 1989 και τον γάμο του Ανδρέα Παπανδρέου με την [[Δήμητρα Λιάνη]], οι άλλοτε θερμές σχέσεις Παπανδρέου—Αλευρά κατέληξαν απλά τυπικές. Πέθανε στις 6 Απριλίου του 1995 στην μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου «Υγεία», εξαιτίας [[βρογχοπνευμονία]]ς. Κηδεύτηκε στο [[Α΄ νεκροταφείο Αθηνών]] με τιμές εν ενεργεία [[Πρωθυπουργός|πρωθυπουργού]].
Ανηψιός του είναι ο πρώην βουλευτής και υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ [[Νάσος Αλευράς]].<ref>http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=86060</ref>
==Η ψήφος Αλευρά==
Η προσωρινή θητεία του Αλευρά στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα δημιούργησε διαδικαστικό πρόβλημα καθώς η [Νέα Δημοκρατία]] και ορισμένοι συνταγματολόγοι (όπως ο [[Αριστόβουλος Μάνεσης]]) αμφισβήτησαν το κατά πόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έστω και αν αυτός είναι προσωρινός, μπορεί να ψηφίσει για τον επόμενο Πρόεδρο. Στον αντίποδα, οι καθηγητές [[Γεώργιος Κασιμάτης]] και [[Ευάγγελος Βενιζέλος]] υποστήριξαν ότι δεν υπήρχε κανένα απολύτως ζήτημα. Η οριακή εκλογή του νέου Προέδρου Χρήστου Σαρτζετάκη (με 181 από τους 180 που απαιτούνταν) όξυνε το όλο σκηνικό χωρίς παρ' όλα αυτά να υπάρξει κάποιο ζήτημα, πέραν της κατάργησης της μυστικής ψηφοφορίας για την εκλογή του Προέδρου στην αναθεώρηση του 1985—1986.
== Αναφορές ==
{{Παραπομπές}}
| |||