Ιωάννης Αλευράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια και ξεχωριστό κεφάλαιο για ψήφο αλευρά
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
}}
 
Ο '''Ιωάννης Αλευράς''' ([[1912]] — [[6 Απριλίου]] [[1995]]) ήταν Έλληνας συνδικαλιστής και [[πολιτικός]], ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της ''Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ)'' και διευθυντικό στέλεχος της [[Τράπεζα της Ελλάδος|Τράπεζας της Ελλάδος]]. Υπήρξε βουλευτής [[Α΄ Αθηνών]] με την [[Ένωσις Κέντρου|Ένωση Κέντρου]] και μεταπολιτευτικά με το [[ΠΑΣΟΚ]]. Διετέλεσε Πρόεδρος της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]] στις δύο πρώτες κυβερνήσεις του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] (1981—1989), καθώς και προσωρινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (από 10 έως 3129 Μαρτίου 1985).
 
==Βιογραφία==
Ο Γιάννης Αλευράς γεννήθηκε το 1912 στη [[Μεσσήνη]] [[Μεσσηνία]]ς και ξεκίνησε να εργάζεται στην [[Τράπεζα της Ελλάδος]] σχεδόν αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο. Αν και δεν είχε πανεπιστημιακή μόρφωση, αναδείχθηκε σε ένα από τα καλύτερα και πιο έμπειρα στελέχη της ΤτΕ, κατά γενική ομολογία.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Το 1955 με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η ''Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδος (ΟΤΟΕ)'' της οποίας εκλεγόταν πρόεδρος μέχρι και το 1963.<ref>[http://www.parliament.gr/kouselas/apopseis/apopseis_docs/omilia_23_5_03.htm Ομιλία Δημήτρη Κουσέλα, προέδρου ΟΤΟΕ]</ref> Αγωνίστηκε σκληρά ενάντια στο μετεμφυλιακό κράτος, με χαρακτηριστικές τις πολιτικά κατευθυνόμενες ποινικές διώξεις που αντιμετώπισαν συνδικαλιστές της ΟΤΟΕ από την Εισαγγελία, επειδή η κυβέρνηση της ΕΡΕ επιθυμούσε να ελέγχει τον συνδικαλισμό.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref> Ταυτόχρονα, όμως, ο Αλευράς ήταν αντικομμουνιστής και αντιμετώπιζε πιέσεις και από τα αριστερά.<ref>Αυριανή, 7 και 8 Απριλίου 1995</ref>
 
Το 1963 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με την [[Ένωση Κέντρου]] στην [[Εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθήνας|Α΄ Αθηνών]], καθώς και στις εκλογές του 1964. Κατά την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας των συνταγματαρχών]] εξορίστηκε στη [[Σύρος|Σύρο]] αλλά αμνηστεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1967, μετά το αντιπραξικόπημα του Βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]].<ref>[http://homepages.pathfinder.gr/pamisos/fylla/fyllo3.htm Γιάννης Αλευράς, ο επιτελάρχης της Δημοκρατίας]</ref> Μετά την απελευθέρωση του, ο ιδρυτής του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος]] (ΠΑΚ) στο εξωτερικό, [[Ανδρέας Παπανδρέου]], του ανέθεσε την ηγεσία της οργάνωσης στην Ελλάδα. Το 1971 όμως συνελήφθη και εκτοπίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Άη-Στράτη]] και στη συνέχεια στον [[Άγιος Νικόλαος Κυνουρίας|Άγιο Νικόλαο Κυνουρίας]]. Τελικά απελευθερώθηκε το 1972.
 
Μετά την [[μεταπολίτευση]] υπήρξε ιδρυτικό μέλος του [[ΠΑΣΟΚ]], του οποίου και εκλέχθηκε βουλευτής [[Α΄ Αθηνών]] στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|1977]] και [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981|1981]]. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1977 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ μαζί με τον [[Αναστάσιος Πεπονής]|Αναστάσιο Πεπονή]] και (αργότερα) τον [[Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος|Γιάννη Χαραλαμπόπουλο]]. Το 1981 εκλέχθηκε [[πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων]] και επανεκλέχθηκε το 1985 και το 1989. Στις 10 Μαρτίου του 1985 ανέλαβε προσωρινός [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρος της Δημοκρατίας]], ύστερα από την παραίτηση του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]], μέχρι τις 3029 Μαρτίου του ίδιου έτους και την εκλογή στην προεδρία του Αρεοπαγίτη [[Χρήστος Σαρτζετάκης|Χρήστου Σαρτζετάκη]].
 
Στις 22 Φεβρουαρίου του 1990 προτάθηκε από το [[ΠΑΣΟΚ για Πρόεδρος της Δημοκρατίας αλλά έλαβε 125 ψήφους έναντι των 153 του Κωνσταντίνου Καραμανλή.<ref>[http://www.in.gr/news/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=598581&lngChapterID=598606&lngItemID=599680 Οι προεδρικές εκλογές από τον Στασινόπουλο στον Παπούλια]</ref> Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1993|εκλογές του 1993]] εκλέχθηκε με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.