Φόρος της δεκάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 5:
==Χαρακτήρας δεκάτης==
Ο φόρος αυτός ήταν ''η εξαγορά της ιδιοκτησίας'', ''[...]το επί της Τουρκοκρατίας λαμβανόμενον δέκατον δεν ήτο φόρος αλλά δικαίωμα ιδιοκτησίας, διότι κύριος όλης της γης εθεωρείτο ο Σουλτάνος και απαρχής ήτο αντιπρόσωπος του κυρίου της γης''<ref> στο:Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, Οικονομική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδας. Από το 1453 μέχρι το 1830,τομ.Α,εκδ.Παπαζήσης,Αθήνα, χ.χ, σελ. 90</ref>
==Η δεκάτη επί Καποδίστρια==
Η φορολογική πολιτική του Κυβερνήτη περιγράφεται στις διατάξεις του Γ Ψηφίσματος της Δ' Εθνοσυνέλευσης. Τη δεκάτη ως φόρο ο Καποδίστριας θέλησε να εισπράξει σε χρήμα και όχι σε προϊόντα. Το θετικό σε αυτό ήταν πως το Κράτος δεν επιβαρυνόταν από έξοδα είσπραξης του φόρου,όμως οι καλλιεργητές θα γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους τοκογλύφους και την κερδοσκοπική μανία των αγοραστών αγροτικών προϊόντων. Επειδή όμως η διάταξη της πληρωμής της δεκάτης σε χρήμα προκάλεσε γενική αγανάκτηση ο Καποδίστριας αναγκάσθηκε να την καταργήσει.<ref>Γιώργης Κατσούλης, Μάριος Νικολινάκος, Βασίλης Φίλιας, Οικονομική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδας. Από το 1453 μέχρι το 1830,τομ.Α,εκδ.Παπαζήσης,Αθήνα, χ.χ,σελ.501</ref>
==Η κατάργηση του φόρου της δεκάτης==
Τον Δεκέμβριο του 1877 ο Κουμουνδούρος είχε αλλάξει με νόμο τον τρόπο πληρωμής της δεκάτης στο δημόσιο,καθώς προέβλεπε για τους ενοικιαστές η προκαταβολή του ενοικίου σε μετρητά, κάτι επωφελές για τα κρατικά ταμεία.<ref>Μ. Περράκης, «Η αντικατάσταση της δεκάτης από το φόρο των αροτριώντων ζώων. Η πρώτη φορολογική αλλαγή του Χαρίλαου Τρικούπη»,στο: Κάιτη Αρώνη-Τσίχλη, Λύντια Τριχά, Ο Χαρίλαος Τρικούπης και η εποχή του. Πολιτικές επιδιώξεις και κοινωνικές συνθήκες,εκδ.Παπαζήσης,Αθήνα, 2000, σελ.280</ref>
| |||