Μάρτυρες του Ιεχωβά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Δημιουργός των πάντων, η ύψιστη εξουσία του σύμπαντος, ο μόνος που αξίζει λατρεία,<ref>Αποκάλυψη 4:11.</ref> είναι ο [[Θεός]] που, σύμφωνα με τη Γραφή, έχει ονομάσει τον εαυτό του [[Ιεχωβά]], ή αλλιώς [[Γιαχβέ]].<ref>Έξοδος 6:3.</ref> Το όνομά του στα [[Εβραϊκά]] σημαίνει «Αυτός κάνει να γίνεται» και σημαίνει ότι ο ίδιος γίνεται οτιδήποτε χρειαστεί ώστε να επιτελέσει τους σκοπούς του και να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του.<ref>Έξοδος 3:13.</ref> Ο Ιεχωβά περιγράφεται στη Γραφή ως η προσωποποίηση της [[αγάπη]]ς,<ref>1 Ιωάννη 4:16.</ref> ενώ άλλες εξέχουσες ιδιότητές του είναι η [[δικαιοσύνη]],<ref>Ψαλμός 71:19.</ref> η [[σοφία]]<ref>Ψαλμός 104:24.</ref> και η [[δύναμη]].<ref>Ησαιας 40:26.</ref> Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται προσωπικά για όλα τα πλάσματά του,<ref>Ματθαίος 10:29-31.</ref> με μέγιστη απόδειξη της αγάπης του την προσφορά της θυσίας του μονογενούς Υιού του,<ref>Ιωάννης 3:16.</ref> έχει επέμβει στο ρου της ιστορίας<ref>2 Πέτρου 3:3-6.</ref> και θα το ξανακάνει υπέρ των αρχών<ref>Ιεζεκιήλ 38:23.</ref> του και υπέρ της σωτηρίας της [[άνθρωπος|ανθρωπότητας]].<ref>Ψαλμός 37:9-11.</ref>Η δοξασία αυτή αποτελεί προσβολή στο χριστιανισμό καθώς απορρίπτει την ελεύθερη βούληση την οποία ο θεός απλόχερα μας χαρίζει.