Γεωργία Στεργίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Η Γεωργία Στεργίου ήταν αθλήτρια του [[Πανιώνιος|Πανιωνίου Γ.Σ.]] την περίοδο του Μεσοπολέμου, που ο σύλλογος είχε ως έδρα το [[Παναθηναϊκό Στάδιο]]. Ο σύλλογος της [[Σμύρνη]]ς υπήρξε πρωτοπόρος στη διάδοση του γυναικείου αθλητισμού και στα τέλη της δεκαετίας του ’20 είχε δημιουργήσει έναν πυρήνα αθλητριών με σημαντικότερες τις [[Σοφία Μπεναρδή]], [[Ειρήνη Αρμάου]] και Γεωργία Στεργίου.
Η Γ. Στεργίου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον στίβο σε ηλικία 13 ετων στους [[Γυναικείοι Αθλητικοί Αγώνες 1930|Γυναικείους Αθλητικούς Αγώνες 1930]] και αναδείχθηκε πολυνίκης. Κατά τη διετία 1930-1931, αναδείχθηκε 5 φορές πρωταθλήτρια στην κατηγορία κορασίδων με αντίστοιχα ρεκόρ. Ειδικεύτηκε και στα τρία τότε γυναικεία αγωνίσματα ρίψεων: [[σφαιροβολία]], [[δισκοβολία]] και [[ακοντισμός|ακοντισμό]], αλλά διακρίθηκε επίσης σε δρόμους ταχύτητας και στο άλμα εις μήκος. Διέθετε σπάνιο αθλητικό ταλέντο και σημείωσε το πρώτο της πανελλήνιο ρεκόρ γυναικών στο αγώνισμα της σφαιροβολίας όταν ακόμα ήταν μαθήτρια στη Β΄ Γυμνασίου (15 ετών). Κατέρριψε τα πανελλήνια ρεκόρ και στα τρία αγωνίσματα ρίψεων: τρεις φορές στη σφαίρα με 9,90, 10.72 (1932) και 10,97 (1935), δύο φορές στον δίσκο με 27,92 (1933) και 30,69 (1935) και μία στο ακόντιο με 29,71 (1935).
Η Γ. Στεργίου κατέκτησε πανελλήνιες νίκες και στις τρεις ρίψεις και πολλές άλλες διακρίσεις. Το 1932, έγινε η πρώτη αθλήτρια της Ελλάδας που σημείωσε ρεκόρ διεθνούς επιπέδου σε κύριο αγώνισμα του στίβου (σφαιροβολία). Ο στόχος της να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 1940 δεν πραγματοποιήθηκε λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
| |||