Γεωργία Στεργίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Η Γεωργία Στεργίου ήταν αθλήτρια του [[Πανιώνιος|Πανιωνίου Γ.Σ.]] την περίοδο του Μεσοπολέμου, που ο σύλλογος είχε ως έδρα το [[Παναθηναϊκό Στάδιο]]. Ο σύλλογος της [[Σμύρνη]]ς υπήρξε πρωτοπόρος στη διάδοση του γυναικείου αθλητισμού και από το 1926 είχε δημιουργήσει έναν πυρήνα αθλητριών με σημαντικότερες τις Λιλή Καραμπάτη, [[Σοφία Μπεναρδή]], Λώρα Μπαχώμη, [[Ειρήνη Αρμάου]] και μετέπειτα τη Γεωργία Στεργίου.
Η Γ. Στεργίου εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον στίβο σε ηλικία 13 ετων στους [[Γυναικείοι Αθλητικοί Αγώνες 1930|Γυναικείους Αθλητικούς Αγώνες 1930]] και αναδείχθηκε πολυνίκης στην κατηγορία κορασίδων με τα χρώματα του ΓΣ Αχιλλεύς. Την επόμενη χρονιά, μετεγράφη στον Πανιώνιο ΓΣ. Κατά τη διετία 1930-1931, αναδείχθηκε 5 φορές πρωταθλήτρια κορασίδων σημειώνοντας αντίστοιχα πανελλήνια ρεκόρ. Ειδικεύτηκε και στα τρία τότε γυναικεία αγωνίσματα ρίψεων: [[σφαιροβολία]], [[δισκοβολία]] και [[ακοντισμός|ακοντισμό]], αλλά διακρίθηκε επίσης σε δρόμους ταχύτητας και στο άλμα εις μήκος.
Η Γ. Στεργίου
Το 1932, η Γ. Στεργίου έγινε η πρώτη αθλήτρια της Ελλάδας που σημείωσε ρεκόρ διεθνούς επιπέδου σε βασικό αγώνισμα του στίβου. Το πανελλήνιο ρεκόρ της Η Γ. Στεργίου δεν ηττήθηκε ποτέ στη δισκοβολία επί μία δεκαετία (1931-1940). Επανεμφανίστηκε και μεταπολεμικά για μία τελευταία φορά στους Εσωτερικούς Αγώνες του Πανιωνίου ΓΣ το 1947 για να νικήσει και πάλι στη δισκοβολία. Τα πανελλήνια ρεκόρ της Γ. Στεργίου στη σφαιροβολία και στη δισκοβολία καταρρίφθηκαν μετά από το 1950 από την πρωταθλήτρια [[Φανή Αργυρίου]].
|