Αθανασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 5416559 από τον 2.84.220.197 (Συζήτηση) ατεκμηρίωτο |
|||
Γραμμή 7:
{{Επέκταση θέματος}}
==Βιολογία==
Στην [[Βιολογία]] η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης, καθώς δεν είναι χρήσιμη ούτε για την αναπαραγωγή, ούτε για τη διαιώνιση των ειδών. Αλλά ίσως να μην είναι αδύνατη. Με την ανάπτυξη των ερευνητικών κλάδων της επιστήμης της ζωής, όπως η [[γενετική]], η [[νανοϊατρική]], οι νευροεπιστήμες και με την εκθετικά επιταχυνόμενη τεχνολογική πρόοδο, η δημιουργία ενός αθάνατου [[Άνθρωπος|ανθρώπου]] φαντάζει δυνατή
Σύμφωνα με τον Jerry Shay, καθηγητή [[μοριακή βιολογία|μοριακής βιολογίας]] και [[Νευροεπιστήμες|νευροεπιστημών]] στο [[πανεπιστήμιο]] του [[Τέξας]], η [[Τελομερές|τελομεράση]] είναι: «Ενα ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια -τα φυσικά άκρα των χρωμοσωμάτων-, η ονομασία των οποίων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "τέλος" και "μέρος". Αποτελούνται από επαναλαμβανόμενο μη γονιδιακό γενετικό υλικό και καλύπτονται από πρωτεΐνες. Ο ρόλος τους είναι η προστασία της ακεραιότητας του μορίου του [[DNA]]. Από όταν είμαστε έμβρυα μέχρι να αναπτυχθούμε πλήρως, κάθε κυτταρική διαίρεση του οργανισμού μας συνοδεύεται από απώλεια τμήματος των τελομεριδίων. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση ή και την απώλεια της ανανεωτικής ικανότητας των κυττάρων. Κατά την "Τελομεριδιακή θεωρία της γήρανσης", η ένδεια των τελομερών συνδέεται με τα φαινόμενα κυτταρικού μαρασμού που παρατηρούνται κατά τη φυσιολογική γήρανση των οργανισμών. Οταν τελικώς εξαντληθούν οι τελομεράσες, τότε γερνάμε. Η τελομεράση, μία ουσία ενεργή κυρίως κατά την παραγωγή [[Ωάριο|ωαρίων]] ή [[Σπερματοζωάριο|σπερματοζωαρίων]], είναι το ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια».<ref name="εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007">[http://web.archive.org/20091109030115/archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228 εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007]</ref>
| |||