Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση λαθών στον κώδικα με τη χρήση AWB (11454) |
||
Γραμμή 12:
|προκάτοχος = [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα]]
|διάδοχος = Όθων Δ'
|τίτλος2 = '''Βασιλιάς της Γερμανίας<
|περίοδος_εξουσίας2 = [[15 Αυγούστου]] [[1169]] – [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1197]]
|ημερομηνία_στέψης2 = [[15 Αυγούστου]] [[1169]]
Γραμμή 24:
|προκάτοχος3 = [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα]]
|διάδοχος3 = Όθων Δ'
|τίτλος4 = '''Βασιλιάς της Σικελίας'''<
|περίοδος_εξουσίας4 = [[25 Δεκεμβρίου]] [[1194]] – [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1197]]
|ημερομηνία_στέψης4 = [[25 Δεκεμβρίου]] [[1194]]
Γραμμή 43:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ερρίκος ΣΤ΄''' (Heinrich VI., Νοέμβριος [[1165]] - [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1197]]) ήταν βασιλιάς της [[Γερμανία
== Βιογραφία ==
Σε ηλικία τεσσάρων ετών στέφθηκε από τον πατέρα του βασιλιάς των Ρωμαίων γιος και διάδοχος του Γερμανού αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Βαρβαρόσσα]] και της [[Βεατρίκη της Βουργουνδίας|Βεατρίκης της Βουργουνδίας]].
Παντρεύτηκε στις [[27 Ιανουαρίου]] [[1186]] την [[Κωνσταντία της Σικελίας]], διάδοχο του πατέρα της, [[Ρογήρου Β΄ της Σικελίας|Γουλιέλμου Β΄ της Σικελίας]], προσθέτοντας τη [[Σικελία]] στην αυτοκρατορία του μετά τον θάνατο του πεθερού του ([[1189]]). Τον Απρίλιο του [[1191]] στην [[Ρώμη]], ο Ερρίκος και η Κωνσταντία στέφθηκαν αυτοκράτορες από τον [[Πάπας Κελεστίνος Γ΄|Πάπα Κελεστίνο Γ΄]], αλλά στην Νότια Ιταλία οι βαρόνοι κατάφεραν να εκλέξουν ως βασιλιά τους τον [[Τανκρέδος του Λέτσε|Τανκρέδο]], έναν εγγονό του [[Ρογήρος Β΄ της Σικελίας|Ρογήρου Β΄]]. Ο Ερρίκος ετοιμάστηκε να εκστρατεύσει να κατακτήσει τη [[Νάπολη]], αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει εσπευσμένα στη [[Γερμανία]] για να αντιμετωπίσει την ανταρσία του [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκου του Λέοντος]].
Ο Ερρίκος είχε μεγάλη τύχη, όταν ο δούκας [[Λεοπόλδος Ε΄ της Αυστρίας]] του παρέδωσε τον σπουδαίο αιχμάλωτο του, τον βασιλιά της Αγγλίας [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο]]. Τον απελευθέρωσε με το αστρονομικό για την εποχή του ποσό των 150.000 [[μάρκο|μάρκων]], κάτι που του επέτρεψε να συγκεντρώσει στρατό για να κατακτήσει τη Νότια Ιταλία. Τον Φεβρουάριο [[1194]] ο Τανκρέδος πέθανε αφήνοντας πίσω του ένα ανήλικο παιδί, κάτι που έδωσε στον Ερρίκο τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τα σχέδια του. Χωρίς μεγάλη αντίσταση κυρίευσε το [[Παλέρμο]] στις [[20 Νοεμβρίου]] και στέφθηκε βασιλιάς της Σικελίας στις [[25 Δεκεμβρίου]]. Ο μικρός Γουλιέλμος τυφλώθηκε και [[ευνουχισμός|ευνουχίστηκε]], ενώ οι περισσότεροι ευγενείς που πρόβαλαν αντίσταση κάηκαν ζωντανοί.
Ο Ερρίκος ήταν πλέον ο ισχυρότερος ηγεμόνας της εποχής του σε ολόκληρη την [[Ευρώπη]]. Ενώ ετοιμαζόταν για [[Σταυροφορία]], πέθανε στις [[28 Σεπτεμβρίου]] του [[1197]] από [[ελονοσία]].
Γραμμή 61:
{{Αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρικος ΣΤ}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Henry VI, Holy Roman Emperor}}
{{DEFAULTSORT:Ερρικος 06}}
[[Κατηγορία:Οίκος των Χοενστάουφεν]]
| |||