Αριστοτέλης Νικολαΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αριστοτέλης Νικολαΐδης''' ([[1922]]-[[1996]]) ήταν ψυχίατρος, λογοτέχνης, πεζογράφος, ποιητής και δοκιμιογράφος.<ref name="ReferenceA">Αλέξης Ζήρας, «Νικολαΐδης Αριστοτέλης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, τομ.7 (1987),σελ.217</ref>

Ο '''Αριστοτέλης Νικολαΐδης''' γεννήθηκε στη [[Μυτιλήνη]] στις 25 [[Νοέμβρης|Νοεμβρίου]] του [[1922]]<ref name="ReferenceB">Αριστοτέλης Νικολαΐδης, περιοδικό «Διαβάζω», τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ. 89-</ref>. Ο πατέρας του Θεολόγης Νικολαΐδης ήταν γιατρός. Είχε άλλα δύο αδέλφια την Κωνσταντίνα και τον Νίκο, ψυχίατρο-ψυχαναλυτή, καθηγητή Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Και τα τρία αδέλφια είχαν ενεργό συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση και φυλακίστηκαν.<ref>''Βιογραφικό Αριστοτέλη Νικολαΐδη'' Διαβάζω, τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ.117</ref> Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης φυλακίστηκε στην Κατοχή για δυο μήνες το 1942 από τους Ιταλούς, και στα Δεκεμβριανά τρεις μήνες (1944-45) από τους Άγγλους. Μετά τα [[Δεκεμβριανά]] διαχώρισε τη θέση του από την πολιτική του [[ΚΚΕ]].<br>

Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύτηκε στο Αιγινήτειο στην [[Ψυχιατρική|ψυχιατρική]]. Εκεί εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή που είχε θέμα «Το σύνδρομο της αποπροσωποποιήσεως». Το [[1954]] πήγε στο [[Παρίσι]] με σκοπό να μετεκπαιδευτεί στην ψυχιατρική ως υπότροφος του γαλλικού κράτους. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τη ζωγράφο Ίνγκριντ-Τίλντα. Μαζί της απέκτησε μια κόρη. Έζησε στη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ελβετία, εργαζόμενος ως νευρολόγος-ψυχίατρος.<br>

Ήταν ο ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το [[1966]]<ref>Αλέξης Ζήρας, «Νικολαΐδης Αριστοτέλης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Εκδοτική Αθηνών, τομ.7 (1987),σελ.217<name="ReferenceA"/ref>, καθώς και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου. Ασχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες [[Το Βήμα]], Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, [[Τα Νέα]] και με περιοδικά όπως τα [[Ελεύθερα Γράμματα]], [[Νέα Εστία]], [[Τραμ]], [[Η λέξη]], [[Καινούργια Εποχή]], [[Δώμα]], [[Τομές]], [[Διαβάζω]] κ.ά.<br>

Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] [[1996]].<ref>Αριστοτέλης Νικολαΐδης, περιοδικό «Διαβάζω», τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ. 89-<name="ReferenceB"/ref>

*Ο αιώνας τέλειωνε στην κόψη, 1997<ref name="ReferenceC">Εργογραφία Αριστοτέλη Νικολαΐδη, Διαβάζω, τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ.119</ref>

*Dictionnaire des mots inexistants (1989)<ref>Εργογραφία Αριστοτέλη Νικολαΐδη, Διαβάζω, τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ.119<name="ReferenceC"/ref>

*Τ.Σ.Έλιοτ «Άπαντα τα ποιήματα» (1984)<ref>Εργογραφία Αριστοτέλη Νικολαΐδη, Διαβάζω, τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ.119<name="ReferenceC"/ref>