Αστεροσκοπείο ακτίνων Γάμα, Κόμπτον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο C messier μετακίνησε τη σελίδα Αστεροσκοπείο Ακτίνων γ Κόμπτον στη Αστεροσκοπείο ακτίνων γ Κόμπτον: σύμβαση για κεφαλαία
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 8:
 
===BATSE===
Το '''«Πείραμα εκλάμψεων και παροδικών πηγών»''' (Burst and Transient Source Experiment, BATSE) του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Marshall της NASA ερεύνησε τα ουράνια σε αναζήτηση [[Εκλάμψεις ακτίνων γ|εκλάμψεις ακτίνων γ]] στα 20 ως πάνω από 600 keV). Διεξήγαγε όμως και επισκοπήσεις όλης της ουράνιας σφαίρας για μακρόβιες πηγές. Αποτελείτο από οκτώ πανομοιότυπα τμήματα ανιχνευτή, από ένα σε κάθε γωνία του GRO. το κάθε τμήμα περιελάμβανε από έναν Ανιχνευτή Μεγάλου Εμβαδού (Large Area Detector, LAD) [[Ιωδιούχο νάτριο|ιωδιούχου νατρίου]], που κάλυπτε την περιοχή 20 keV ως περίπου 2 MeV (διαστάσεις 50,48 [[Εκατοστόμετρο|cm]] διάμετρος και 1,27  cm πάχος), και έναν Φασματοσκοπικό Ανιχνευτή (διάμετρος 12,7  cm και πάχος 7,62  cm) NaI, που επεξέτεινε την περιοχή των υψηλών ενεργειών μέχρι τα 8 MeV. Περιβάλλονταν αμφότεροι από σπινθηριστή πλαστικού σε ενεργό αντιρρόπηση των πολλών πυρηνικών αντιδράσεων υποβάθρου που προέρχονταν από τις [[κοσμικές ακτίνες]] και την παγιδευμένη ακτινοβολία. Αιφνίδιες αυξήσεις στις καταγραφές των LAD πυροδοτούσαν τη λειτουργία (mode) αποθηκεύσεως δεδομένων με υψηλή ταχύτητα, με τις λεπτομέρειες της εκλάμψεως να διαβιβάζονται στο τμήμα τηλεμετρίας αργότερα. Κατά την εννιάχρονη λειτουργία του GRO καταγραφόταν περίπου μία έκλαμψη ακτίνων γ ανά ημέρα. Μία έκλαμψη μεγάλης εντάσεως μπορούσε να οδηγήσει στην παρατήρηση πολλών χιλιάδων φωτονίων ακτίνων γ μέσα σε 0,1 ως 100 δευτερόλεπτα.
 
===OSSE===
Το '''«Πείραμα Φασματομέτρου Προσανατολισμένων Σπινθηρισμών»''' (Oriented Scintillation Spectrometer Experiment, OSSE) του Ερευνητικού Εργαστηρίου του Πολεμικού Ναυτικού (Naval Research Laboratory) ανίχνευε ακτίνες γ ενεργειών 0,05 ως 10 MeV, που εισέρχονταν στο πεδίο παρατηρήσεως οποιουδήποτε εκ των τεσσάρων του ανιχνευτών, που μπορούσαν να σημαδεύσουν προς ορισμένη κατεύθυνση ανεξάρτητα ο ένας από τους άλλους. Ο κάθε ανιχνευτής είχε ένα κεντρικό φασματόμετρο σπινθηρισμών (κρύσταλλο NaI) διαμέτρου 30,3  cm και πάχους 10,2  cm συζευγμένο οπτικώς πίσω με έναν κρύσταλλο [[Ιωδιούχο καίσιο|CsI]](Na) πάχους 7,62  cm και παρόμοιας διαμέτρου, με τα οπτικά σήματα να ανιχνεύονται από 7 [[Φωτοπολλαπλασιαστής|φωτοπολλαπλασιαστές]]. Το οπτικό πεδίο ήταν ορθογώνιο παραλληλόγραμμο.
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
 
{{αστρονομία-επέκταση}}