Δικτυοερυθροκύτταρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα '''δικτυοερυθροκύτταρα''' (αγγλ. reticulocytes) είναι ανώριμα [[ερυθροκύτταρο|ερυθροκύτταρα]] (ερυθρά αιμοσφαίρια). Προέρχονται από τους οξύφιλους (ορθοχρωματικούς) [[ερυθροβλάστης|ερυθροβλάστες]] έπειτα από την απώλεια του [[κυτταρικός_πυρήναςκυτταρικός πυρήνας|πυρήνα]] (ελλ. αποπυρήνωση, αγγλ. enucleation) των τελευταίων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της [[ερυθροποίηση|ερυθροποίησης]]ς. Συνεπώς, όπως και τα ερυθροκύτταρα, τα δικτυοερυθροκύτταρα δεν διαθέτουν πυρήνα. Έπειτα από στάδια ανάπτυξης και ωρίμανσης στον [[μυελός_των_οστώνμυελός των οστών|μυελό των οστών]] εισέρχονται στην κυκλοφορία του [[αίμα|αίματος]]τος όπου επί περίπου 24 ώρες συνεχίζουν να διαφοροποιούνται έως ότου μετατραπούν σε ώριμα ερυθροκύτταρα. Ονομάζονται δικτυοερυθροκύτταρα λόγω της παρουσίας στο κυτταρόπλασμά τους ενός δικτύου ριβοσωματικού [[RNA]] ([[RRNA|rRNA]]). Το δίκτυο αυτό καθίσταται ορατό στο μικροσκόπιο έπειτα από χρώση με [[κυανούν του μεθυλενίου]].

Η μέτρηση του ποσοστού των δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα είναι σημαντική για τη διάγνωση ασθενειών όπως οι διάφορες [[αναιμία|αναιμίες]]. Σε ένα υγιές άτομο το ποσοστό των δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα κυμαίνεται μεταξύ 0,5%-1,5%. Σε περιπτώσεις έντονης αιμορραγίας ή αναιμίας (π.χ. αιμολυτική αναιμία) όπου παρατηρείται υψηλός ρυθμός απώλειας ή/και καταστροφής των ερυθροκυττάρων, ο οργανισμός προσπαθεί να αντεπεξέλθει παράγοντας νέα ερυθροκύτταρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ποσοστό των δικτυοερυθροκυττάρων που μετράται στο αίμα εμφανίζεται αυξημένο. Από την άλλη πλευρά, εάν η διαπιστωμένη απώλεια ή καταστροφή των ερυθροκυττάρων δεν προκαλεί αύξηση του ποσοστού των δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα, αυτό υποδηλώνει βλάβη στον μυελό των οστών. Κατά συνέπεια, το ποσοστό των δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα αποτελεί δείκτη της ομαλής λειτουργίας του μυελού των οστών, καθώς αντιπροσωπεύει την παραγωγή από αυτόν κυττάρων, τα οποία μόλις απελευθερώθηκαν στην κυκλοφορία του αίματος. Η ύπαρξη ιδιαιτέρως υψηλού ποσοστού δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα χαρακτηρίζεται ως [[δικτυοερυθροκυττάρωση]]. Από την άλλη πλευρά, το υπερβολικά χαμηλό ποσοστό δικτυοερυθροκυττάρων στο αίμα δύναται να είναι συνέπεια [[χημειοθεραπεία|χημειοθεραπείας]]ς, απλαστικής αναιμίας, κακοηθειών του μυελού των οστών, προβληματικής παραγωγής [[ερυθροποιητίνη|ερυθροποιητίνης]]ς ή έλλειψης βιταμινών ή/και ιχνοστοιχείων (B₉, B₁₂, σιδήρου).