Ναυμαχία των Σπετσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
το "υπό των εντολών" έγινε "υπό τις εντολές" |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Ο γέροντας άρχοντας των Σπετσών [[Χατζηγιάννης Μέξης]] αποφάσισε να οργανώσει την άμυνα του νησιού για να το υπερασπίσει. Στην απόφασή του αυτή τον ακολούθησαν ο γιος του Νικόλαος, οι γαμβροί του Ιωάννης Γ. Κούτσης, Δημήτριος Λάμπρου (ή Λεωνίδας) και Νικόλαος Λαζάρου, καθώς και 53 ακόμη Σπετσιώτες. Έτσι κάτω από τις διαταγές του Μέξη κατασκευάσθηκαν τρία κανονιοστάσια με πιο ισχυρό εκείνο στην είσοδο του Παλιού Λιμανιού.<ref name="swpcom">Όψεις και απόψεις στις Σπέτσες, [http://spetses.wordpress.com/filoxenoumena/hadjigiannis/ Χατζηγιάννης Θ. Μέξης.]</ref>
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1822 ο οθωμανικός στόλος, {{εκκρεμεί παραπομπή|προερχόμενος από τη [[Μονεμβασιά]], κίνησε προς ανεφοδιασμό του Παλαμηδίου στο Ναύπλιο, το οποίο πολιορκούσαν από στεριάς δυνάμεις του Δημητρίου Υψηλάντου και από θαλάσσης δυνάμεις της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας.}} Οι δυνάμεις των Οθωμανών, που αποτελούνταν από 94 πλοία υπό τον ναύαρχο Μεχμέτ Αλί Πασά, φθάνοντας στον κόλπο
Προκειμένου, όμως, να αφήσουν τις Σπέτσες και την Ύδρα ανυπεράσπιστες στο έλεος των Οθωμανών, οι Σπετσιώτες πλοίαρχοι Ι. Τσούρπας, Δημήτριος Λάμπρου (ή Λεωνίδας) και Ιωάννης Γ. Κούτσης, καθώς και ο Υδραίος [[Αντώνιος Κριεζής]], αγνόησαν το σήμα του Ανδρέα Μιαούλη και αντί να τον ακολουθήσουν, επετέθησαν εναντίον του οθωμανικού στόλου, αιφνιδιάζοντας τόσο τον εχθρό όσο και τους συμμάχους τους.<ref>Τρικούπης (1853–1857), τόμ. Α΄, σελ. 329.</ref> {{εκκρεμεί παραπομπή|Η σφοδρότητα της ναυμαχίας έκανε το έδαφος να σείεται στην Ύδρα, από όπου όσοι παρακολουθούσαν τα γεγονότα έβλεπαν τόσο καπνό που νόμιζαν ότι οι Σπέτσες καίγονται.}}
| |||