Θεοδόσιος Ζυγομαλάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 2:
Ο '''Θεοδόσιος Ζυγομαλάς''' ([[1544]] - [[1607]]) ήταν λόγιος, φιλόλογος, κωδικογράφος και αξιωματούχος του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]].
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε στο [[Ναύπλιο]] από γνωστή οικογένεια της [[Αργολίδα|Αργολίδας]]ς, το αρχικό επώνυμο της οποίας ήταν φαίνεται Σαγομαλάς.
Μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του [[ Ιωάννης Ζυγομαλάς (1498 - 1584)|Ιωάννη Ζυγομαλά]]. Το [[1555]] η οικογένεια μετακόμισε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου ο πατέρας ασκούσε ήδη καθήκοντα λαϊκού αξιωματούχου και ρήτορα στο [[Πατριαρχείο]], διδάσκοντας ταυτόχρονα τα αρχαία [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] και αντιγράφοντας κατά παραγγελία χειρόγραφα. Το [[1564]] ο εικοσάχρονος Θεοδόσιος μαρτυρείται ως [[Νοτάριος|νοτάριος]] του Οικουμενικού [[Πατριαρχείο|Πατριαρχείου]]υ και [[Κωδικογράφος|κωδικογράφος]] (αντιγραφέας χειρογράφων βιβλίων), ενώ ήδη το [[1574]] έχει προαχθεί σε πρωτονοτάριο της Μεγάλης Εκκλησίας. Τέλος στα μέσα του [[1591]] ανέρχεται στο αξίωμα του [[Δικαιοφύλακας|δικαιοφύλακα]].
 
Είναι γνωστός χάρη στην μακρόχρονη αλληλογραφία και φιλία του με τον [[Γερμανία|Γερμανό]] φιλόλογο [[Μαρτίνος Κρούσιος|Μαρτίνο Κρούσιο]] (γερμ. ''Martin Crusius''), καθηγητή της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής φιλολογίας στο [[Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν]] (γερμ. ''Universität Τübingen''). Ο τελευταίος σημείωνε στο αναλυτικό του ημερολόγιο για μια εικοσιπενταετία, όλες τις πληροφορίες που του έστελνε ο Θεοδόσιος και πολλές από αυτές δημοσίευσε στα βιβλία του, κυρίως στο "Turcograeciae libri octo" ([[1584]]). Χάρις σε αυτές τις πληροφορίες του Θεοδοσίου και στα δημοσιεύματα του Κρουσίου, αρχίζει να αναπτύσσεται την εποχή εκείνη το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για τους Έλληνες, χαρακτηρίζοντάς τους για πρώτη φορά απογόνους των αρχαίων Ελλήνων και των Βυζαντινών. Πρόκειται για το πνευματικό και ιδεολογικό ρεύμα που θα εξελιχθεί υπό το όνομα "[[Φιλελληνισμός]]". Οι πληροφορίες αυτές αποτελούν, επίσης, χρησιμότατη πηγή για τους σημερινούς ιστορικούς. Η πρόσφατη ανακάλυψη άγνωστου ως σήμερα αρχειακού υλικού στην Βιβλιοθήκη της πόλης [[Γκότα]] (Gotha, Γερμανία) αναμένεται να φέρει στο φως περισσότερα νέα στοιχεία (έκδοση ετοιμάζεται από τους Christian Gastgeber και Giuseppe de Gregorio).
Γραμμή 32:
* [http://www.toufexis.info/index.php/archives/73 Νότης Τουφεξής, Οι Θεματοεπιστολαί του Θεοδοσίου Ζυγομαλά και η μετάβαση από την βυζαντινή στην πρώιμη νεοελληνική παράδοση (άρθρο από τον προηγούμενο τόμο, σε μορφή PDF)]
* Loukia Stefou, Die neugriechische Metaphrase von Stephanites und Ichnelates durch Theodosios Zygomalas, Μαδρίτη 2011 (Διδακτορική Διατριβή, Freie Universität Berlin, 2011). ISBN 978-84-00-09402-7. Επίσης προσβάσιμη και στην διεύθυνση : http://www.diss.fu-berlin.de/diss/servlets/MCRFileNodeServlet/FUDISS_derivate_000000008975/diss-LoukiaStefou.pdf;jsessionid=F451EEE5AB12995CC572050D54031D89?hosts=
 
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 39 ⟶ 38 :
*[http://www.mml.cam.ac.uk/greek/grammarofmedievalgreek/unlocking/pdf/Perentidis.pdf Σταύρος Περεντίδης, Ο Θεοδόσιος Ζυγομαλάς μεταφραστής βυζαντινών νομικών κειμένων σε δημώδη γλώσσα] (στην γαλλική γλώσσα, σε μορφή pdf).
*[http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenahist/autoren/crusius_hist.html ''Turcograeciae libri octo a Martino Crusio ... edita'']
 
{{DEFAULTSORT:Ζυγομαλας Θεοδοσιος}}
 
[[Κατηγορία:Έλληνες λόγιοι του 16ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Έλληνες φιλόλογοι]]