Ιωάννης Μαμούρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|μάχες = [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάσταση του 1821]]/<br /> απελευθέρωση Σαλώνων, [[Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς|μάχη στο χάνι της Γραβιάς]], [[Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας|μάχη Βασιλικών]], [[Πολιορκία της Ακροπόλεως (1826)|πολιορκία Ακροπόλεως]], [[Μάχη της Πέτρας|μάχη της Πέτρας]].

Ο '''Ιωάννης Μαμούρης''' ή '''Γιάννης του Γκούρα''' ( Δρέμιστα [[Παρνασσίδα|Παρνασσίδας]]ς, [[1797]] - [[Αθήνα]], [[12 Απριλίου]] [[1867]] ) ήταν [[Έλληνας]] οπλαρχηγός της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]] και αξιωματικός του [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|ελληνικού στρατού]]. Θεωρείται ως ένας εκ των δολοφόνων του [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Οδυσσέα Ανδρούτσου]].<ref name=keni>[http://www.polhist.panteion.gr/keni/images/1821/%CE%9C%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B7%CF%82.pdf Πάντειος: ΚΕΝΙ - Ιωάννης Μαμούρης.]</ref>

Ο Μαμούρης γεννήθηκε το [[1797]]<ref name=keni/> στην Δρέμιστα της [[Παρνασσίδα|Παρνασσίδας]]ς και σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στους [[κλέφτες]] της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]].<ref name=MSNE>''[[Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια]]'', τόμος Γ', σ. 451.</ref> Με την έναρξη της επανάστασης διετέλεσε αρχικά υπό τις διαταγές του [[Πανουργιάς|Πανουργιά]] και συμμετείχε στην απελευθέρωση των [[Σάλωνα|Σαλώνων]]. Μάλιστα, ανέλαβε την φύλαξη των αιχμαλώτων [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]] οι οποίοι τελικά εκτελέστηκαν σχεδόν όλοι από τον, ξάδελφο<ref name=MSNE/> του Μαμούρη, [[Γιάννης Γκούρας|Γκούρα]] κατ' εντολή του Πανουργιά.<ref>Διονύσιος Κόκκινος, Η ελληνική επανάστασις, τόμος Α', 1974, σ. 325.</ref> Συμμετείχε υπό τον [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Ανδρούτσο]] στις μάχες [[Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς|της Γραβιάς]] και των [[Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας|Βασιλικών]].<ref name=keni/> Αργότερα πολέμησε υπό τις διαταγές του [[Γιάννης Γκούρας|Γκούρα]] διοριζόμενος ως υποφρούραρχος των ατάκτων στρατιωτών των [[Αθήνα|Αθηνών]]<ref name=MSNE/>, διακρινόμενος μεταξύ άλλων και για τις αυθαιρεσίες του εις βάρος των κατοίκων.<ref name=keni/> Κατά τη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος 1823 - 1825|εμφυλίου]], συμμετείχε στις εχθροπραξίες στο πλευρό των κυβερνητικών δυνάμεων<ref name=keni/> ενώ το [[1824]] προβιβάστηκε σε [[Χιλιαρχία|χιλίαρχος]].<ref>Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του νέου ελληνισμού, τόμος ΣΤ', 1982, σ. 680.</ref>

Το [[1828]] αναδείχτηκε β' πεντακοσίαρχος στη Δ' [[Χιλιαρχία]]<ref> Νικολάου Κασομούλη, Ενθυμήματα στρατιωτικά της επανάστασης των Ελλήνων 1821 - 1833, Πελακάνος, 2013, σ. 45 - 46.</ref> ενώ διακρίθηκε το [[1829]] για τη συμμετοχή του στη της [[Μάχη της Πέτρας|μάχης της Πέτρας]], η οποία αποτέλεσε την τελευταία εχθροπραξία της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|ελληνικής επανάστασης]].<ref name="Κασομούλη, 2013, σ. 230">Κασομούλη, 2013, σ. 230.</ref>

Στα τέλη του [[1830]] κατατάχτηκε στο τακτικό στράτευμα, διοριζόμενος αρχικά ως [[Ταγματάρχης|ταγματάρχης]].<ref> name="Κασομούλη, 2013, σ. 230.<"/ref> Διακρίθηκε για τη σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε τις εγχώριες στάσεις και εξεγέρσεις κατά του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] και ανήλθε μέχρι το βαθμό του [[Υποστράτηγος|υποστράτηγου]].<ref name=MSNE/> Πέθανε στην [[Αθήνα]] στις [[12 Απριλίου]] [[1867]].<ref name=keni/>

Ήταν παντρεμένος με την κόρη του [[Αθήνα|Αθηναίου]] προύχοντα Ιωάννη Βλάχου.<ref>Κασομούλη, 2013, σ. 381.</ref> Γιος του ήταν ο [[Υποστράτηγος|υποστράτηγος]] [[Ηρακλής Μαμούρης]].<ref name=MSNE/>