Καλογρέζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Leoforos_kimisLeoforos kimis.jpg|280px|thumb|right|Λεωφόρος Κύμης - στα δεξιά η Καλογρέζα]]

[[File:Plateia_Anapiron_kalogrezaPlateia Anapiron kalogreza.jpg|280px|thumb|right|Πλατεία Αναπήρων Καλογρέζας]]

[[File:Zoodoxos_pigi_kalogrezaZoodoxos pigi kalogreza.jpg|280px|thumb|right|Ιερός ναός Ζωοδόχου Πηγής Καλογρέζας]]

Σχεδόν ακατοίκητη μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα άρχισε σταδιακά να κατοικείται μετά το [[1923]] με την μαζική κάθοδο προσφύγων απο τα παράλια της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] στην περιοχή της [[Ιωνία|Ιωνίας]]ς μετά τις μεγάλες σφαγές του [[1922]], οι διασωθέντες εκδιώχθηκαν βίαια απο τον στρατό του [[Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ|Κεμάλ]].

Η Καλογρέζα επιπλέον προσήλκυσε πολύ κόσμο μετά την ανακάλυψη των ανθρακωρυχείων και την έναρξη της λειτουργίας τους το [[1935]], εκεί γινόταν αδιάκοπα η εξόρυξη λιγνίτη μέχρι το κλείσιμο τους το [[1962]]. Την εποχή της Γερμανικής κατοχής έγινε επίταξη των ανθρακορυχείων και μετατροπή τους σε στρατόπεδο απο τις κατοχικές δυνάμεις. Η Καλογρέζα έγινε το δεύτερο μεγαλύτερο κέντρο αντίστασης στις κατοχικές δυνάμεις σε ολόκληρη την [[Αττική]] μετά την [[Νίκαια Αττικής|Κοκκινιά.]] Στο μπλόκο της Καλογρέζας τον Μάρτιο του [[1944]] 22 μαχητικοί ανθρακωρύχοι σκοτώθηκαν απο τα τάγματα ασφαλείας, πολλοί άλλοι συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν απο τους Γερμανούς. Αιτία στάθηκε η δολοφονία του ταγματάρχη Δημήτρη Αλεξόπουλου ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την δολοφονία 6 ανθρακωρύχων κατά την διάρκεια απεργίας.

Ο παραγόμενος [[Λιγνίτης|λιγνίτης]] προμήθευε με ηλεκτρική ενέργεια το εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στο [[Κερατσίνι]], την εταιρεία γκαζιού και μεταφερόταν στο [[Λαύριο]] με παρακαμπτήρια σιδηροδρομική γραμμή ως προέκταση του σημερινού [[Γραμμή Ηλεκτρικού (Μετρό Αθήνας)|ΗΣΑΠ Πειραιά - Κηφισσιάς]] με αφετηρία την στάση του Νέου Ηρακλείου. Μετά την Κατοχή τα ορυχεία εξακολουθούσαν να λειτουργούν για λίγα χρόνια ακόμα, το 1950 ο πληθυσμός της Καλογρέζας ήταν 2.500 κάτοικοι. Σταδιακά οι κάτοικοι άρχισαν να διαμαρτύρονται για επιπτώσεις στην υγεία τους απο την ύπαρξη των ανθρακορυχείων, οι εργάτες συνέχεια μειώνονταν και τα αποθέματα λιγνίτη άρχισαν να εξαντλούνται αυτά ήταν η αρχή του τέλους για την λειτουργία τους. Ο σημαντικότερος παράγοντας ήταν οτι εμπόδιζαν σημαντικά την οικιστική έκρηξη της περιοχής γι'αυτό το [[1957]] έκλεισαν, σφραγίστηκαν οριστικά το [[1962]] για τον ίδιο λόγο καταργήθηκε την ίδια χρονιά η παρακαμπτήρια σιδηροδρομική γραμμή Νέου Ηρακλείου - Λαυρίου.

Οι εργάτες ανθρακωρύχοι στην πλειοψηφία της καταγωγής τους απο την [[Εύβοια|Εύβοια]] έδωσαν το όνομα της πατρίδας τους [[Κύμη|Κύμης]]ς στον μεγάλο δρόμο της περιοχής που έγινε η σημερινή λεωφόρος.