Πάπας Ιούλιος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 16:
Σε αυτή την δεύτερη αποπομπή από την [[Αλεξάνδρεια]], ο Αθανάσιος πήγε στη [[Ρωμη]] και αναγνωρίστηκε ως κανονικός [[επίσκοπος]] από την σύνοδο που προέδρευσε ο Ιούλιος το 342. Ο Ιούλιος έστειλε ένα γράμμα στους Ανατολικούς επισκόπους το οποίο αποτελεί ένα πρώιμο δείγμα των ισχυρισμών του παπισμού περί του πρωτείου του επισκόπου της Ρώμης. Ακόμη και αν ο Αθανάσιος και οι σύντροφοι του ήταν μεμπτοί, αναφέρει το γράμμα, η Αλεξανδρινή Εκκλησία έπρεπε πρώτα να είχε γράψει στον πάπα. "Μπορεί να αγνοείτε," γράφει ο Ιούλιος, "ότι αυτό είναι το έθιμο, ότι έπρεπε να ενημερωθούμε εμείς πρώτα, ούτως ώστε από εδώ να μπορεί να οριστεί τι είναι δίκαιο" (Epistle of Julius to Antioch, c. xxii).
 
Μέσω της επιρροής του Ιουλίου, σε μια ύστερη ημερομηνία, διεξάχθηκε η [[σύνοδος της Σερδικής]] στην [[Ιλλυρία]], στην οποία συμμετείχαν μόνο εβδομήντα έξι Ανατολικοί επίσκοποι, οι οποίοι ταχέως αποσύρθηκαν στο [[Πλόβντιβ|Φιλιππούπολη]] και καθαίρεσαν τον Ιούλιο στη [[Σύνοδο της Φιλιππούπολης|σύνοδο της Φιλιππούπολης]], μαζί με τον Αθανάσιο και άλλους. Οι τριακόσιοι Δυτικοί επίσκοποι που απέμειναν, επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες αποφάσεις της Ρωμαϊκής συνόδου· και με το 3ο, 4ο και 5ο διάταγμά της σχετικά με τα δικαιώματα αναθεώρησης που διεκδικούσε ο Ιούλιος, η σύνοδος της Σερδικής βοήθησε αισθητά τα αιτήματα του Επισκόπου Ρώμης. Ο Ιούλιος πέθανε στις 12 Απριλίου 352 και τον διαδέχθηκε ο [[Πάπας Λιβέριος|Λιβέριος]].
 
Ο Ιούλιος θεωρείται άγιος στην [[Καθολική Εκκλησία]], με [[ημερολόγιο των αγίων|ημέρα εορτής]] στις 12 Απριλίου.
Γραμμή 42:
{{Πάπες Ρώμης}}
{{Authority control}}
 
 
{{Πάπες-επέκταση}}