Σύριγγα (μουσικό όργανο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
Γραμμή 2:
{{άλλεςχρήσεις|σύριγγα}}
[[Αρχείο:Nai big.jpg|thumb|right|230px|Ρουμανικό φλάουτο του Πανός των 25 αυλών]]
Η '''σύριγγα''' (αρχ. ''σύριγξ'') είναι αρχαίο [[πνευστό]] [[μουσικό όργανο]] ιδιαίτερα διαδεδομένο στον ελλαδικό χώρο, το οποίο απαρτίζεται από μια σειρά ανισομηκών σωλήνων, κολλημένων μεταξύ τους με κερί και τοποθετημένων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να παράγουν μια πλήρη διατονική [[κλίμακα (μουσική)|κλίμακα]]. Στις μέρες μας είναι ευρύτερα γνωστό με την ονομασία '''Πανφλάουτο''' ή '''Αυλός του Πανός''' και είναι δημοφιλές όργανο της μουσικής της ανατολικής Ευρώπης, των Άνδεων (Περού) καθώς και αρκετών ασιατικών χωρών.
 
Σύμφωνα με την [[Ελληνική μυθολογία|ελληνική μυθολογία]] η [[Σύριγξ (νύμφη)|νύμφη Σύριγξ]] μεταμορφώθηκε σε καλάμι για να αποφύγει τον έρωτα του [[Πάνας|Πανός]]. Ο Πάνας μετέτρεψε το καλάμι αυτό σε αυλό, που έγινε το αγαπημένο μουσικό όργανο των βοσκών.<ref>Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου, τόμ. Δ΄, σ. 604 ISBN 960-666-935-1</ref>
 
Η σύριγγα του Πανός αποτελείται από καλαμένιους σωλήνες, κολλημένους μεταξύ τους με κερί, που το μήκος τους ελαττώνεται βαθμιαία. Σε αντίθεση με άλλα πνευστά όργανα, οι αυλοί της σύριγγας δεν διαθέτουν οπές, με αποτέλεσμα ο καθένας να παράγει ένα μόνο [[τονικό ύψος]]. Ο πιο διαδεδομένος τρόπος παιξίματος περιλαμβάνει την εμφύσηση των αυλών, τεχνική που επιτυγχάνεται εφάπτοντας τα χείλη στο ανοιχτό μέρος του κάθε αυλού, τρόπος που απαντάται και σε άλλα πνευστά μουσικά όργανα ανά τον κόσμο.
 
Η σύριγγα ανέκαθεν θεωρούνταν σύμβολο του θεού Πάνα και στην αρχαιότητα υπήρξε το κυριότερο μουσικό όργανο των βοσκών. Πολλοί θεωρούν ότι η επτακάλαμη σύριγξ είναι πρόγονος του υδραυλικού οργάνου του [[Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς|Κτησίβιου]], την [[ύδραυλις|ύδραυλι]], η οποία με τη σειρά της θεωρείται πρόγονος του [[εκκλησιαστικό όργανο|εκκλησιαστικού οργάνου]].<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή των 30 τόμων, τόμ. 28, σ. 70 ISBN 960-8177-80-4</ref>