Κάτω Νευροκόπι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Κάτω Νευροκόπι βρίσκεται στο κέντρο του ομώνυμου οροπεδίου, βορειοδυτικά της [[Δράμα|Δράμας]]ς σε απόσταση 47χλμ. από το κέντρο της. Το παλαιό όνομα της κώμης ήταν Ζύρνοβο και μετονομάστηκε σε Κάτω Νευροκόπι από τους Έλληνες του [[Άνω Νευροκόπι|Νευροκοπίου]] (σήμερα στη [[Βουλγαρία]]) που προσέφυγαν εκεί μετά τη [[συνθήκη του Νεϊγύ]]<ref>[http://www.tekmeria.org/index.php/tekmiria/article/view/174/254 Π. Ν. Νιγδέλης, Από το Νευροκόπι στην Αθήνα, η επίτύμβια επγραφή IG ΙΙ/ΙΙΙ 10770 και η προέλευσή της, σελ. 152]</ref>.

Η ευρύτερη περιοχή του Κάτω Νευροκοπίου έχει κατοικηθεί από την [[Παλαιολιθική περίοδος|Παλαιολιθική περίοδο]]. Οι κάτοικοι κατά την [[Αρχαϊκή εποχή]] είχαν επαφές με τα κεντρικά [[Βαλκάνια]], αλλά και με τα παράλια της [[Μακεδονία|Μακεδονίας]]ς και [[Θράκη|Θράκης]]ς. Οι φυλές που κατοικούσαν ήταν [[Θράκες|Θρακικές]], κυρίως [[Οδομαντική|Οδομάντες]] και [[Ηδωνίδα|Ηδωνοί]]. Η περιοχή του λεκανοπεδίου του Κάτω Νευροκοπίου κατακτήθηκε από το [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φίλιππο Β΄]]. Μετά τη [[Μάχη των Φιλίππων]], το [[42 π.Χ.]] εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, [[Ρωμαίοι]]. Κατά τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινή]] περίοδο, υπήρχαν μεγάλα κτήματα, ιδιωτικά και μοναστικά. Μετά τον 7ο αιώνα η περιοχή δέχτηκε κύματα σλαβικών επιδρομών από το Βορρά.

Το [[1383]] κατακτήθηκε η περιοχή από τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]] και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μουσουλμάνοι. Το 1530 είχε 385 χριστιανικά και 219 μουσουλμανικά νοικοκυριά {{πηγή}}.

Το [[1870]] ιδρύθηκε η [[Βούλγαροι|Βουλγαρική]] εξαρχία και μια μακρά περίοδος εθνικών ανταγωνισμών λαμβάνει χώρα και στο Κάτω Νευροκόπι. Το [[1882]] ξεκίνησε η προσπάθεια της [[Έλληνες|Ελληνικής]] πλευράς να αμυνθεί στις Βουλγαρικές αξιώσεις με τη βοήθεια της μητρόπολης. Οι εξαρχικοί του Κάτω Νευροκοπίου διεκδίκησαν το ναό του Αγίου Δημητρίου. Το [[1899]] οι εξαρχικοί προκάλεσαν επεισόδια για τον έλεγχο του ναού και η Οθωμανική διοίκηση αποφάσισε να αναστείλει τη λειτουργία του. Το Πάσχα του [[1901]] οι Οθωμανική διοίκηση επέτρεψε την επαναλειτουργία του ναού με τη συμφωνία της εναλλάξ λειτουργίας σε [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] και [[βουλγαρικά]], αλλά το Πάσχα του [[1902]] λόγω της συνέχισης των επεισοδίων, ο ναός ξανάκλεισε. Την επόμενη χρονιά, Βούλγαροι [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζήδες]] ανέλαβαν ένοπλη δράση στην περιοχή προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνικούς πληθυσμούς. Τότε δολοφονήθηκε και ο δάσκαλος Θωμάς Παπαγεωργίου. Τον Οκτώβριο του [[1903]] με πρωτοβουλία του μητροπολίτη [[Δράμα|Δράμας]]ς, ο ναός του Αγίου Δημητρίου λειτούργησε ξανά, ενόψει της γιορτής του ομώνυμου [[Άγιος Δημήτριος|Αγίου]] με συμμετοχή πατριαρχικών και εξαρχικών. Ανήμερα του Αγίου Δημητρίου όμως, ένοπλη ομάδα 30 [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζήδων]] επιτέθηκαν στο ναό και συνέλαβαν τους Έλληνες εκκλησιαστικούς επιτρόπους Ιωάννη Ζαφειρίου, Νικόλαο Γερμανό, το γιο του Γεώργιο Γερμανό και το δάσκαλο Κωνσταντίνο Χρηστίδη, τους οποίους εκτέλεσαν. Την παραμονή των Χριστουγέννων του [[1906]], σώμα 300 [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζήδων]] περικύκλωσαν το Κάτω Νευροκόπι και μετά από τρίωρη επίθεση δολοφόνησαν τους Έλληνες προύχοντες.

Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι μετανάστευσαν στην [[Τουρκία]] σύμφωνα με την [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών]] ενώ, μέχρι το [[1932]], 324 εξαρχικές οικογένειες μετανάστευσαν στη [[Βουλγαρία]]<ref>[http://novazora.gr/arhivi/1451 Εθνοτικές Αλλαγές στη Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία), Δημήτριου Καστοριανού, μεταπτυχιακού ιστορικού]</ref><ref>[http://www.lithoksou.net/p/i-metanasteysi-toy-eksarxikoy-plithysmoy-apo-elliniko-tmima-tis-makedonias-pros-ti-boylgaria-me-ti Η μετανάστευση του εξαρχικού πληθυσμού από το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας προς τη Βουλγαρία με τη συνθήκη του Νεϊγύ (Neuilly) [&#91;2013]&#93;]</ref>.

Την 1η Απριλίου του [[1927]] η κωμόπολη μετονομάστηκε από Ζύρνοβο σε Κάτω Νευροκόπι<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/171616 Ζύρνοβον -- Κάτω Νευροκόπιον]</ref>.