Ευστάθιος Μαλεΐνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Ευστάθιος Μαλέινος''' ήταν βυζαντινός στρατηγός και ένα από τα πλουσιότερα και πιο σημαίνον...
Ετικέτα: μεγάλη προσθήκη
 
Γραμμή 2:
 
== Βιογραφία ==
Ο Ευστάθιος ήταν γιος του [[Κωνσταντίνος Μαλέινος|Κωνσταντίνου Μαλεΐνου]], στρατηγός και διοικητής του [[Θέμα Καππαδοκίας|θέματος της Καππαδοκίας]]. Η [[Οικογένεια Μαλέινου]] είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή, κυρίως μέσω της στενής σύνδεσής τους με την [[Φωκάδες|οικογένεια Φωκά]], γίνει μία από τις πιο σημαντικές και ισχυρές οικογένειες στην αυτοκρατορία<ref>{{harvnb|Krsmanović|2003|loc=[http://asiaminor.ehw.gr/Forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaid=7766&boithimata_State=&kefalaia_State=#chapter_1 Chapter 1]}}.</ref>. Ο Ευστάθιος έγινε στρατηγός του [[Θέμα Λυκανδού|θέματος των Λυκανδού]], έπειτα ο ξάδελφος του, αυτοκράτορας [[Νικηφόρος Β΄ Φωκάς]] (963-969) τον διόρισε, παράλληλα με την αρχική του θέση, ως τον πρώτο βυζαντινό [[Δουκάτο της Αντιόχειας|διοικητή (δούξ) της Αντιόχειας]] τον Οκτώβριο του 969<ref name="EHW5">{{harvnb|Krsmanović|2003|loc=[http://asiaminor.ehw.gr/Forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaid=7766&boithimata_State=&kefalaia_State=#chapter_5 Chapter 5]}}.</ref><ref>{{harvnb|Holmes|2005|pp=331–334}}; {{harvnb|Whittow|1996|p=354}}.</ref>. Περίπου ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Νικηφόρου Β΄, τον Δεκέμβριο του 969, ο Μαλεΐνος διορίσθηκε από τον διάδοχό του, [[Ιωάννης Τσιμισκής|Ιωάννη Τσιμισκή]] (969-976) διοικητής της [[Ταρσός|Ταρσού]] στην [[Κιλικία]], θέση την οποία εξακολουθεί να κατέχει το 976, όταν ο νεαρός Βασίλειος Β΄ έγινε αυτοκράτορας<<ref>{{harvnb|Holmes|2005|p=337}}.</ref>.
 
Ο Βασίλειος ήταν αντίθετος προς τις αυτοκρατορικές οικογένειες και τον πλούτο που κατείχαν<ref>{{harvnb|Whittow|1996|p=359}}.</ref>. Ο Μαλέινος, προσκολλημένος στην οικογένεια Φωκά, επομένως αντίπαλός του Τσιμισκή και τον υποστηρικτών του, παρέμεινε πιστός στον Βασίλειο. Παρά το γεγονός ότι απέτυχε να σταματήσει τον Βάρδα Σκληρό, και η εξάπλωση του στασιαστή από την αρχική βάση του γύρω από τη [[Μελιτηνή]] σε όλη την Ανατολία και μια βαριά ήττα που υπέστη στα τέλη του καλοκαιριού 976, ο Μαλέινος συνέχισε να υπηρετεί ως στρατηγός μέχρι την οριστική καταστολή της εξέγερσης το 979<ref name="EHW5"/><ref>{{harvnb|Whittow|1996|pp=361–362}}; {{harvnb|Holmes|2005|pp=341, 451}}.</ref>.