Μενοίκιο όρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την αρχαιότητα, λειτουργούσαν στο βουνό (στην περιοχή του [[Άγιο Πνεύμα Σερρών|Αγίου Πνεύματος]]) λατομεία μαρμάρου και μεταλλεία σιδήρου.<ref>[http://www.serres.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1526&Itemid=221] Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 222-228 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)</ref><ref>[http://media.ems.gr/ekdoseis/makedonika/makedonika_18/ekd_pemk_18_Samsaris.pdf] Δ. Κ. Σαμσάρης, Το λατομείο μαρμάρου του αρχαίου Μονοίκου (;) του Οδομαντικού, Μακεδονικά 18 (1978) 226-240</ref> Το γεγονός ότι υπάρχουν από την αρχαιότητα οικισμοί γύρω από το βουνό το αποδυκνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην περοχή του [[Άγιο Πνεύμα Σερρών|Αγίου Πνεύματος]] και του [[Νέο Σούλι Σερρών|Νέου Σουλίου]] αλλά και στο σπήλαιο του [[Σπήλαιο Αγγίτη|Μααρά]](στην Δράμα). Επίσης στην περιοχή της [[Μικρόπολη]]ς υπάρχουν ενδείξεις κατοίκησης ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων. Κατά τον μεσαίωνα καινούργια χωριά άρχισαν να δημιουργούνται στους πρόποδες του βουνού ενώ και πάρα πολλές Μονές ιδρύθηκαν την ίδια εποχή, όπως η [[Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών|Μονή Τιμίου Προδρόμου]]. ΜεΗ τηνΜονή άφιξηαυτή τωνείναι προσφύγωνγνωστή απόγια τηντο [[Μικράότι Ασία]],είχε μετάμονάσει τοσ'αυτήν [[1922]],και κατασκευάστηκαν καιέζησε τα τελευταία χωριάχρόνια της περιοχής.ζωής Επίσηςτου υπήρχανο καιπρώτος οικισμοί με ανθρώπους Βουλγαρικής καταγωγής οι πληθυσμοί των οποίων όμως μειώθηκανΠατριάρχης μετά τοτην τέλος τουάλωση [[Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτου ΠαγκοσμίουΓεννάδιος πολέμουΣχολάριος]], ενώο εγκαταλήφθηκανοποίος τελείωςπέθανε μεκαι τοθάφτηκε τέλοςεκεί τουτο [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]]1473. Κατά την διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946<ref>http://www.ecotourism-1949|Ελληνικού Εμφυλίου]], το βουνό υπήρξε κρυσφήγετο των ανταρτών τηςgreece.com/tourism/activity/churches-monasteries/serres/monastery-st-john-prodromos</ref> περιοχής<ref>http://www.princeton.edu/menoikeion/</ref> Σήμερα,Ο τόσο στοΘεσσαλονικιός [[νομόςλόγιος Σερρών|νομόκι Σερρών]]εκπαιδευτικός όσοΠέτρο καιΠαπαγεωργίου στοπου [[νομόςείχε Δράμας|νομόδιατελέσει Δράμας]],διευθυντής υπάρχουντου πολλοίελληνικού οικισμοίγυμνασίου με πλούσια λαϊκή και μακεδονίτικη παράδοση. Το βουνό είχε αρκετά ονόματα απόΣερρών την αρχαιότητατελευταία μέχριδεκαετία σήμερα.του Ο19ου [[Ηρόδοτος]]αιώνα, τοαναφέρει ονόμαζεστο Δύσωροέργο ενώτου οι"Αι ΤούρκοιΣέρραι τομετά έλεγαντων Μποζ-νταγ που θα πει “παγωμένη κορυφή”. Παραφθορά της τουρκικής αυτής ονομασίας αποτελούν τα "Μπόζντακας""και "Μπόζνταςπροαστείων, ονόματα με τα οποίαπερί ήταντας γνωστόΣέρρας τοκαι βουνόη στουςΜονή ελληνικούςΙωάννου πληθυσμούςτου τηςΠροδρόμου" περιοχής(1894) κατάότι τηνο τουρκοκρατίατάφος καιτου ταΓεννάδιου οποίαβρισκόταν συνεχίζουνστη να χρησιμοποιούνται αρκετά συχνάΜονή μέχρι και σετο σήμερα.1854, Τοοπότε όνομακαι Μενοίκιοέγινε αναφέρεταιεκταφή γιακαι πρώτηανακομιδή φοράτων ταοστών βυζαντινά χρόνιατου και είναιστη τοθέση όνοματου πουτοποθετήθηκε χρησιμοποιείταιη μέχριεξής σήμερα.επιγραφή: