Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Korydallos Rhetoric 1744.png|thumb|right|250px|Εξώφυλλο του έργου «Ρητορική»]]

==Βιογραφικά στοιχεία==

Γεννήθηκε το [[1570]] στην [[Αθήνα]]. Το οικογενειακό όνομά του ήταν ''Σκορδαλός'', το οποίο στη συνέχεια άλλαξε στο πιο αρχαϊκό ''Κορυδαλλεύς'', λόγω του ότι ήταν κάτοικος [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλού]].<ref name="ReferenceA">Ευάγγελος Παπανούτσος, «Θεόφιλος Κορυδαλεύς», Νεοελληνική Φιλοσοφία, τ.Α, εκδ.Βασική Βιβλιοθήκη-35, Αθήνα, χ.χ, σ.52</ref> Φοίτησε αρχικά στο κολέγιο του Αγίου Αθανασίου στη [[Ρώμη]] και συνέχισε με σπουδές ιατρικής και [[φιλοσοφία]]ς στο πανεπιστήμιο της [[Πάδοβα]]. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου στις [[5 Ιουνίου]] του [[1613]]. Τα χρόνια των σπουδών του συνέπεσαν με την αναβίωση της μελέτης του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και επηρεάστηκε ιδιαιτέρως από τον νεοαριστοτελικό φιλόσοφο και δάσκαλό του [[Τσέζαρε Κρεμονίνι]] ''(Cesare '''Cremonini''')''. Δίδαξε στην Ελληνική κοινοτική σχολή της [[Βενετία]]ς, στην [[Αθήνα]], στην [[Κεφαλονιά]] και στην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] μέχρι το [[1622]], οπότε και ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης]] [[Κύριλλος Λούκαρις]] τού ανέθεσε τη διεύθυνση της [[Πατριαρχική Ακαδημία|Πατριαρχικής Ακαδημίας]]. Κατάφερε να αναδιοργανώσει την Πατριαρχική Ακαδημία και να της δώσει πανεπιστημιακό χαρακτήρα, περιορίζοντας τον θεολογικό σχολαστικισμό και φέρνοντας στο επίκεντρο της διδασκαλίας την φιλοσοφία και την ερμηνεία των αριστοτελικών έργων. Το πρόγραμμα της Πατριαρχικής Ακαδημίας που κατάρτισε ο Κορυδαλλεύς αποτέλεσε το πρότυπο των ελληνικών σχολείων κατά τη διάρκεια της [[Τουρκοκρατία]]ς.