Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση εκδόσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Γεννήθηκε το [[1570]] στην [[Αθήνα]]. Το οικογενειακό όνομά του ήταν ''Σκορδαλός'', το οποίο στη συνέχεια άλλαξε στο πιο αρχαϊκό ''Κορυδαλλεύς'', λόγω του ότι ήταν κάτοικος [[Κορυδαλλός Αττικής|Κορυδαλλού]].<ref name="ReferenceA">Ευάγγελος Παπανούτσος, «Θεόφιλος Κορυδαλεύς», Νεοελληνική Φιλοσοφία, τ.Α, εκδ.Βασική Βιβλιοθήκη-35, Αθήνα, χ.χ, σ.52</ref> Φοίτησε αρχικά στο κολέγιο του Αγίου Αθανασίου στη [[Ρώμη]] και συνέχισε με σπουδές ιατρικής και [[φιλοσοφία]]ς στο πανεπιστήμιο της [[Πάδοβα]]. Αναγορεύτηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου στις [[5 Ιουνίου]] του [[1613]]. Τα χρόνια των σπουδών του συνέπεσαν με την αναβίωση της μελέτης του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και επηρεάστηκε ιδιαιτέρως από τον νεοαριστοτελικό φιλόσοφο και δάσκαλό του [[Τσέζαρε Κρεμονίνι]] ''(Cesare '''Cremonini''')''. Δίδαξε στην Ελληνική κοινοτική σχολή της [[Βενετία]]ς, στην [[Αθήνα]], στην [[Κεφαλονιά]] και στην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] μέχρι το [[1622]], οπότε και ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης]] [[Κύριλλος Λούκαρις]] τού ανέθεσε τη διεύθυνση της [[Πατριαρχική Ακαδημία|Πατριαρχικής Ακαδημίας]]. Κατάφερε να αναδιοργανώσει την Πατριαρχική Ακαδημία και να της δώσει πανεπιστημιακό χαρακτήρα, περιορίζοντας τον θεολογικό σχολαστικισμό και φέρνοντας στο επίκεντρο της διδασκαλίας την φιλοσοφία και την ερμηνεία των αριστοτελικών έργων. Το πρόγραμμα της Πατριαρχικής Ακαδημίας που κατάρτισε ο Κορυδαλλεύς αποτέλεσε το πρότυπο των ελληνικών σχολείων κατά τη διάρκεια της [[Τουρκοκρατία]]ς.
 
Εν τω μεταξύ ακολούθησε το μοναχικό σχήμα με το όνομα ''Θεοδόσιος'', αργότερα όμως αποσχηματίστηκε. Όταν επέστρεψε στην [[Κωνσταντινούπολη]] εκφώνησε λόγο με την ευκαιρία της ενθρόνισης του νέου Πατριάρχη, στον οποίο όμως εξέφρασε [[Αίρεση|αιρετικές]] θέσεις με αποτέλεσμα να καταδιωχθεί από τοντο λαόπλήθος και τέλος να καταλήξει στο σπίτι του άρχοντα [[Δημήτριος Ιουλιανός|Δημητρίου Ιουλιανού]]. Το [[1640]] επανεντάχθηκε στον κλήρο και χειροτονήθηκε [[Μητροπολίτης]] [[Ναύπακτος|Ναυπάκτου]] αλλά καθαιρέθηκε γρήγορα με αποτέλεσμα να αποσυρθεί στην Αθήνα, στην οποία συνέχισε να διδάσκει μέχρι το θάνατό του το [[1645]].
 
Το έργο του απαρτίζεταιαποτελείται κυρίως από φιλοσοφικές πραγματείες και σχόλια στον [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]]. Από τα άλλα έργα του ξεχωρίζουν οι ''Επιστολικοί τύποι'', εγχειρίδιο με οδηγίες για σύνταξη διαφόρων ειδών επιστολών, το οποίο επανεκδόθηκε και αντιγράφτηκε πολλές φορές κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
 
Η φιλοσοφική μέθοδος του Κορυδαλλέα, που ονομάστηκε «κορυδαλλισμός», αποτέλεσε την βάση της παιδείας του ελληνισμού κατά την διάρκεια της [[Τουρκοκρατία]]ς, αλλά κατά την τελευταία περίοδό της, στα χρόνια του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]], ο όρος «κορυδαλλισμός» ταυτίστηκε με τον σχολαστικισμό και δέχτηκε επικρίσεις από εκφραστές νεωτερικών πνευματικών και παιδαγωγικών τάσεων.