Πιπίνος ο Βραχύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Pépin the younger.jpg|thumb|right|200px|Πεπίνος ο βραχύς – έργο του καλλιτέχνη Λουδοβίκου Φιλίππου Αμιέλ ([[1837]]) μετά από παραγγελία του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου στο ιστορικό μουσείο των Βερσαλλιών]]

 

 

Όταν πέθανε ο πατέρας του, Κάρολος Μαρτέλος ([[741]]), μοίρασε το βασίλειο του στους δύο γιους του από τον πρώτο του γάμο: στον μεγαλύτερο [[Καρλομάν ο μαγιοδρόμος|Καρλομάνο]], [[μαγιορδόμος|μαγιορδόμο]] και δούκα των Φράγκων, έδωσε την ηγεμονία της [[Αυστρασία]]ς και στον μικρότερο, Πεπίνο, την ηγεμονία της [[Νευστρία]]ς. Ο ετεροθαλής αδελφός τους, [[Γκρίφο]], από τον δεύτερο γάμο του πατέρα τους ζήτησε επίσης μερίδιο από την πατρική κληρονομιά, αλλά αιχμαλωτίστηκε από τα δύο αδέλφια σε μοναστήρι. Ο Καρλομάνος προσπάθησε να εγγυηθεί την ενότητα του Φραγκικού βασιλείου με τον [[Μεροβίγγειοι|Μεροβίγγειο]] βασιλιά Χιλδέριχο ([[743]]), αλλά κλείστηκε σε μοναστήρι ([[747]]) δίνοντας όλα τα μερίδια του στην Αυστρασία στον μικρότερο αδελφό του Πεπίνο με τον τίτλο του ''κυρίου των ανακτόρων'' ([[μαγιορδόμος]]). Ο Γκρίφο δραπέτευσε από το μοναστήρι καταφεύγοντας στον [[Οντίλο της Βαυαρίας]] που είχε παντρευτεί την αδελφή του Πεπίνου Ιλτρούδη, αλλά ο Πεπίνος κατάφερε να καταστείλει την εξέγερση εναντίον του.