Νεφέλωμα του Καρκίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|}

Το '''Νεφέλωμα του Καρκίνου''' (M1, NGC 1952), ή αλλιώς '''Νεφέλωμα Καρκίνος''', είναι [[νεφέλωμα]] του [[Γαλαξίας|Γαλαξία]] μας, που ανακαλύφθηκε το [[1731]] από τον Άγγλο γιατρό και αστρονόμο [[Τζον Μπέβις]] (''John Bevis''). Αποτελεί [[υπόλειμμα υπερκαινοφανούς αστέρα]]: ένα διαστελλόμενο νεφέλωμα αερίων, τα οποία τα είχε αποβάλει η έκρηξη [[Υπερκαινοφανείς αστέρες|υπερκαινοφανούς αστέρα]] που συνέβη στις 4 Ιουλίου [[1054]], κοντά στο άστρο ζ Ταύρου, και η οποία καταγράφηκε από τους [[Κίνα|Κινέζους]] αστρονόμους της εποχής στα ''[[Χρονικά της Σινίκης]]''. Παίρνει το όνομά του από το σχήμα του, που θυμίζει [[καβούρι]] (''καρκίνος'') όταν παρατηρείται με τηλεσκόπιο.

Το νεφέλωμα έχει σήμερα μήκος παραπάνω από έξι [[Έτος φωτός|έτη φωτός]], καθώς διαστέλλεται με ταχύτητα 1.000 km/sec και έχει εκτιμώμενη [[μάζα]] περίπου 1 ως 5 [[ηλιακή μάζα|ηλιακές μάζες]]. Ο υπερκαινοφανής που δημιούργησε το Μ1 ήταν τόσο φωτεινός, ώστε ήταν ορατός με γυμνό μάτι ακόμη και την ημέρα επί 23 ημέρες, ενώ ήταν ορατός τη νύχτα για περίπου δυο χρόνια, ξεπερνώντας την [[Αφροδίτη (πλανήτης)|Αφροδίτη]] σε λαμπρότητα, μέχρι που χάθηκε από τον νυχτερινό ουρανό την άνοιξη του 1056. Οι Κινέζοι αστρονόμοι, στα χρονικά των οποίων καταγράφηκε εκτεταμένα το κοσμικό αυτό γεγονός, αποκάλεσαν τον αστέρα αυτόν ''επισκέπτη αστέρα''.