Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
 
==Η ζωή του==
Ο Μιχαήλ ήταν νόθος γιος του [[Μιχαήλ Α΄ Δούκας|Μιχαήλ Α΄]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], εξορίστηκε μετά τον θάνατό του το 1215. Μετά την ήττα και την αιχμαλωσία του [[Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας|Θεόδωρου Κομνηνού Δούκα]] από τον Βούλγαρο [[Ιβάν Ασέν Β΄|Ιωάννη Β΄ Ασέν]] στην μάχη της Κλοκοτνίτσας επέστρεψε στην Ήπειρο και στέφθηκε Δεσπότης. Δεν είναι ξεκάθαρο από τις πηγές ποιον αν ήταν υποτελής στον Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα ή στον Ιωάννη Β΄ Ασέν. Ο Μιχαήλ με το γάμο του με την [[Αγία Θεοδώρα της Άρτας|Θεοδώρα Πετραλίφα]] απέκτησε την υποστήριξη των τοπικών αρχόντων και στενές σχέσεις με την [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]]. Το 1241 ο Μιχαήλ έγινε κύριος και της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]], αφού διαδέχτηκε τον θείο του Μανουήλ, εκεί τοπικό ηγεμόνα. Το 1248 τον επισκέφτηκε ο Πατριάρχης Νικαίας [[Γερμανός Β΄]].
 
Οι σχέσεις του Μιχαήλ Β΄ με την Νίκαια εξασφάλισαν την ουδετερότητά του κατά την κατάληψή της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] από τον Αυτοκράτορα της Νίκαιας [[Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης|Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη]] το 1244. Παρόλα αυτά, αναγκάσθηκε να παραδώσει το [[Δυρράχιο]] και τα [[Σέρβια]] στην Νίκαια το 1256. Η αλαζονεία του Αυτοκράτορα της Νίκαιας τον εξαγρίωσε και συμμάχησε τελικά με τον βασιλιά της Σικελίας [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο]], ο οποίος κατέλαβε τελικά το Δυρράχιο. Επίσης συμμάχησε και με τον Φράγκο πρίγκηπα της Αχαΐας [[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμο Β΄ Βιλλεαρδουίνο]].