Ουόρεν Χάρντινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά από ένα αδιέξοδο στο συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο Χάρντινγκ επιλέχθηκε ως ένας «υποψήφιος συμβιβασμού» για την προεδρία των ΗΠΑ στις εκλογές του [[1920]]. Ο Χάρντινγκ ανέθεσε σε έμπειρους διαφημιστές, ιδίως στον επιχειρηματία Άλμπερτ Λάσκερ, να τονίσουν την προεδρική του εμφάνιση και τις συντηρητικές υποσχέσεις του. Υποσχέθηκε στην Αμερική μία «επιστροφή στην ομαλότητα» μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με ένα τέλος στη βία και στον ριζοσπαστισμό, μία ισχυρή οικονομία και ανεξαρτησία από τις ευρωπαϊκές ίντριγκες. Αντιπροσώπευε τη συντηρητική πτέρυγα του κόμματός του, ως αντίστιξη στους προοδευτικούς οπαδούς του Θ. Ρούζβελτ (που είχε αποβιώσει το 1919) και του γερουσιαστή [[Ρόμπερτ Λα Φολέτ]]. Νίκησε τον Δημοκρατικό υποψήφιο (επίσης εκδότη εφημερίδας του Οχάιο!) [[Τζέιμς Μ. Κοξ]] με τη μεγαλύτερη διαφορά σε ποσοστό ψήφων (60% - 34%) στην ιστορία των αμερικανικών προεδρικών εκλογών.

 

 

Στο εσωτερικό, ο Χάρντινγκ υπέγραψε το πρώτο ομοσπονδιακό πρόγραμμα παιδικής πρόνοιας στην ιστορία των ΗΠΑ, τη Sheppard-Towner Act., και ήρθε σε συμφωνία με απεργούντες εργάτες ορυχείων και σιδηροδρόμων, εν μέρει επειδή υπεστήριξε την οκτάωρη ημερήσια εργασία. Δημιούργησε το «Γραφείο Προϋπολογισμού» (Bureau of the Budget) για να συντάξει τον πρώτο ομοσπονδιακό προϋπολογισμό στην ιστορία των ΗΠΑ. Υπερασπίσθηκε ένα νομοσχέδιο «κατά του [[Λυντσάρισμα|λυντσαρίσματος]]» για να περιορίσει τη βία κατά των Αφροαμερικανών, αλλά δεν μπόρεσε να το περάσει από το Κογκρέσο. Στα εξωτερικά θέματα, ο Χάρντινγκ περιφρόνησε την [[Κοινωνία των Εθνών]] και διαπραγματεύθηκε συνθήκες ειρήνης με τη Γερμανία και την Αυστρία. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του στην εξωτερική πολιτική θεωρείται το [[Ναυτικό Συνέδριο της Ουάσινγκτον]] το 1921–1922, στο οποίο οι μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις του κόσμου συμφώνησαν σε ένα πρόγραμμα περιορισμών των ναυτικών εξοπλισμών που επεκράτησε για μία δεκαετία.