Ασκητική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
Αφού έγινε η πρώτη ολοκλήρωση της ''Ασκητικής'', ο Καζαντζάκης έψαχνε για μία πενταετία εκδοτική για το σύγγραμμά του. Παρόλα αυτά, ο Καζαντζάκης, αν και ήξερε πως το κείμενο δεν είναι ολοκληρωμένο, ήθελε οπωσδήποτε, έστω κι έτσι, να το δει τυπωμένο. Ο συγγραφέας συνήθιζε τις μελλοντικές διορθώσεις. Πριν, λοιπόν, γίνει η πρώτη έκδοση του κειμένου, ο Καζαντζάκης έστειλε γράμμα στον [[Παντελής Πρεβελάκης|Παντελή Πρεβελάκη]], την 1η Αυγούστου 1927, αναφέροντάς του το πόσο αδημονεί να δει τυπωμένο το έργο του:<ref name="kath"/> ''«Ειδικά για την Ασκητική, που αγαπώ εξαιρετικά, λέω τούτο: Ας τυπωθεί τώρα στην Αναγέννηση, ας τη δω πρώτα σε μια κακή έκδοση, και τότε κάνω μερικές διορθώσεις που χρειάζουνται -μερικά πράματα επαναλαβαίνουνται συχνά, η διάταξη έχει έλλειψες κ.λπ... Και τότε την εκδίδομε, όπως τη θέμε, δηλαδή, όπως λέτε».''
Έτσι το έργο κυκλοφόρησε στο περιοδικό ''[[Αναγέννηση (περιοδικό)|Αναγέννηση]]'' το Φθινόπωρο του 1927, του Δημήτρη Γλυνού. Ο πρωτότυπος τίτλος ήταν ''«Salvatores Dei»'', με τον υπότιτλο ''«Ασκητική»''. Μετά από αυτή την έκδοση ο Καζαντζάκης συνέχισε τις διορθώσεις, μέχρι που τον Δεκέμβριο του 1945 εξεδόθη η τελική μορφή της ''Ασκητικής'' του, με την προσθήκη νέου κεφαλαίου: ''«Η Σιγή»''.<ref name="tp"/>
==Παραπομπές==
| |||