Βίκτωρ Ουγκώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|30|11|2014}}

 

Ο '''Βικτόρ Ουγκώ''' ([[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: ''Victor Marie Vicomte Hugo'') ([[26 Φεβρουαρίου]] [[1802]] – [[22 Μαΐου]] [[1885]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] [[μυθιστόρημα|μυθιστοριογράφος]], [[ποίηση|ποιητής]] και [[δράμα|δραματουργός]], ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού [[Ρομαντισμός|ρομαντισμού]].

 

=== Η επιστροφή στη Γαλλία και το τέλος ===

[[Αρχείο:Hugo appelauxfrancais 2.jpg|thumb|left|200px|Χειρόγραφο του Ουγκώ που προτρέπει σε αντίσταση στην [[Πρωσία|πρωσική]] εισβολή.]]

Το [[1859]] ο Ναπολέων Γ’ προσφέρει αμνηστία σε όλους τους πολιτικούς εξόριστους αλλά ο Ουγκώ αρνείται να επιστρέψει μην επιθυμώντας να κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση έναντι του μονάρχη. Το [[1863]] κυκλοφορεί μία βιογραφία του από τη γυναίκα του Αδέλα, η οποία πέθανε πέντε χρόνια αργότερα. Το ξέσπασμα του [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλοπρωσικού Πολέμου]] τον οδηγεί στην επιστροφή του στη Γαλλία τον Αύγουστο του [[1870]], λίγο μετά την ανακήρυξη της Τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Η είσοδός του στο [[Παρίσι]] υπήρξε θριαμβευτική. Η φήμη του ήταν ήδη παγκόσμια. Οι ικανότητές του δεν είχαν αδυνατίσει από την ηλικία του. Ως βουλευτής της Εθνοσυνέλευσης ψηφίζει κατά της ειρήνης και αμέσως παραιτείται. Ακολουθούν η πολιορκία των Παρισίων και η ήττα της Γαλλίας. Ο Ουγκώ απομακρύνεται και πάλι από την πατρίδα του το [[1871]] κατά τη διάρκεια της επικράτησης της [[Παρισινή Κομμούνα|Παρισινής Κομμούνας]] και παραμένει στις Βρυξέλλες και το [[Λουξεμβούργο]]. Το ίδιο έτος πεθαίνει ο γιος του Κάρολος (''Charles'') και το επόμενο η κόρη του Αδέλα εισάγεται στο άσυλο ψυχικά ασθενών Saint-Mandé. Στα δύο προηγούμενα οικογενειακά δράματα προστίθεται το [[1873]] και ο θάνατος του γιου του Φραγκίσκου – Βίκτωρα (''François-Victor'').[[Αρχείο:Hugo, Victor (1802-1885) - par Felix Nadar (1820-1910).jpg|thumb|right|230px|Ο Ουγκώ στο νεκρικό κρεβάτι, φωτογραφημένος από τον Félix Nadar]]