Ισπανιόλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
}}
 
Η '''Ισπανιόλα''' ([[Ισπανική γλώσσα|Ισπανικά]]: ''La Española'', ή ''Hispaniola'' στα λατινικά) είναι νησί της [[Καραϊβική θάλασσα|Καραϊβικής θάλασσας]], ανοιχτά της Κεντρικής Αμερικής, το δεύτερο σε μέγεθος των Μεγάλων Αντιλλών μετά την [[Κούβα]], η οποία βρίσκεται ΒΔ της Ισπανιόλας. Έχει έκταση 76.483 τ. χλμ., και πληθυσμό 18.943.000 κατοίκους. Πολιτικά, το νησί χωρίζεται σε δύο κράτη: της Δημοκρατίας της Αϊτής, η οποία καταλαμβάνει τρία έγδοαόγδοα του νησιού, και στη συνέχεια, η Δομινικανή Δημοκρατία, η οποία εκτείνεται στα ανατολικά.
[[Αρχείο:Hispaniola lrg.jpg|thumb|left|252px|Χάρτης της Ισπανιόλας]]
Το ανάγλυφο της Ισπανιόλας είναι διαμορφωμένο κυρίως από παράλληλες οροσειρές και πεδιάδες. Η Κεντρική Κορδιλιέρα φτάνει στα 3.175 μ. στο [[Πίκο Ντουάρτε]] (στη Δομινικανή Δημοκρατία), την ψηλότερη κορυφή της Καραϊβικής· αντίθετα, η επιφάνεια της λίμνης [[Ενρικίγιο]] βρίσκεται 35 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι σημαντικότεροι ποταμοί της Ισπανιόλας είναι ο [[Αρτιμπονίτ]], ο [[Καμού]] και ο [[Γιάκε δελ Νόρτε]]. Οι δασώδεις περιοχές στα υψίπεδα έχουν περιοριστεί σημαντικά μετά την αποψίλωση που προκάλεσε η εντατική αγροκαλλιέργεια. Στις πεδιάδες ευνοείται η καλλιέργεια του κακάο, ενώ στις ορεινές περιοχές η καλλιέργεια του καφέ, κύρια προϊόντα παραγωγής του νησιού.
Γραμμή 27:
== Ιστορία ==
 
Το νησί αποτέλεσε σταθμό στο πρώτο ταξίδι του [[Χριστόφορος Κολόμβος|Χριστόφορου Κολόμβου]] το 1492, ο οποίος του έδωσε την ονομασία Ισπανιόλα, δηλαδή Ισπανική (νήσος). Οι πρώτοι κάτοικοι του, ιθαγενείς της φυλής των [[Αραουάκοι|Αραουάκων]], αφανίστηκαν με την έλευση των πρώτων Ισπανών αποίκων. Μετά την ειρήνη του [[Ρίσβικ]] (1697), ένα μέρος του νησιού παραχωρήθηκε τυπικά στη [[Γαλλία]] με την ονομασία Σεν Ντομινίκ (Saint Domingue), ενώ το υπόλοιπο εξακολουθούσε να βρίσκεται υπό το ισπανικό έλεγχο. Αργότερα, το 1795, η Ισπανία παραχώρησε την περιοχή που τελούσε υπό την κατοχή της στη Γαλλία. Έπειτα από εννέα χρόνια (1804) ο στρατηγός Ζαν Ζακ Ντεσαλίν κήρυξε την ανεξαρτησία του νησιού, το οποίο μετονομάστηκε σε Αϊτή. Το 1844 ο Άγιος Δομίνικος, που στο μεταξύ είχε επανέλθει στην ισπανική κυριαρχία (1808), διακύριξεδιακήρυξε ακόμη μία φορά την ανεξαρτησία του, δημιουργώντας την [[Δομινικανή Δημοκρατία]] και το νησί, ως γεωγραφική ενότητα, προσέκτησε την πρότερη ονομασία του.
 
{{Commons|Category:Hispaniola}}