Το 1921 επιστρέφει στη Γερμανία και συμμετέχει στο συνέδριο της Βαϊμάρης ως πολιτιστικός εκπρόσωπος τέχνης.
Το 1922 συμμετέχει στο Συνέδριο των Προοδευτικών Καλλιτεχνών στο [[ΝτίσερντοφΝτίσελντορφ]] (Dussedorf), όπου έρχεται σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες του [[Bauhaus]], και συμβάλει καθοριστικά στη διάσωση των κονστρουκτιβιστικών αρχών (και συγκεκριμένα του Proun) στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αποτέλεσμα της περιόδου ήταν η Κονστρουκτιβιστική Διεθνής, το ιδρυτικό μανιφέστο της οποίας συνυπογράφεται από τον Van Doesburg και τον Lissitzky. Σημαντικό έργο της περιόδου αποτελούν τα σχέδια του Lissitzky για τον ουρανοξύστη «Wolkenbügel» (κτήριο στα σύννεφα), το οποίο αποτελεί την ενσάρκωση των αρχών του Proun. Σχεδίασε «οριζόντιους ουρανοξύστες» για τη Μόσχα (1923-1925), το κτήριο Υφαντουργίας (1925, Μόσχα), το συγκρότημα της «Πράβντα» (1930, Μόσχα) και συγκροτήματα κατοικιών στο Ιβάνοβο Βοζνεσένσκι (1926).
Το 1927 η κατάσταση της υγείας του επιβαρύνεται σημαντικά, μετακομίζει στη Ζυρίχη και εξαρτάται όλο και περισσότερο από τη γυναίκα του.
