Λοθάριος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|11|06|2015}}

Ο '''Λοθάριος Α’''' (''Lotario I'', [[795]] – [[29 Σεπτεμβρίου]] [[855]]) ήταν βασιλιάς της Ιταλίας από το [[818]] μέχρι το [[855]], [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|αυτοκράτωρ των Ρωμαίων]] και των [[Φράγκοι|Φράγκων]] από το [[840]] μέχρι το [[855]], μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του ευσεβούς]] από την πρώτη σύζυγο του, [[Ερμενγάνδη του Εσμπάγ]]. Ξεσήκωσε τους δύο μικρότερους αδελφούς του, [[Πεπίνος Α' της Ακουιτανίας|Πεπίνο Α’ της Ακουιτανίας]] και [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]], στην προσπάθεια του πατέρα τους να παραχωρήσει την [[Γαλατία]] στον ετεροθαλή αδελφό τους, [[Κάρολος ο Φαλακρός|Κάρολο τον φαλακρό.]] Μετά τον θάνατο του πατέρα τους, ο Κάρολος συμμάχησε με τον ανιψιό του, [[Πεπίνος Β' της Ακουιτανίας|Πεπίνο Β’ της Ακουιτανίας]], εναντίον της συμμαχίας του Καρόλου του φαλακρού με τον Λουδοβίκο τον Γερμανικό. Ο τριετής [[εμφύλιος πόλεμος]] ([[840]] – [[843]]) εξασθένησε σημαντικά την ενωμένη αυτοκρατορία του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]], κάτι που ήταν αιτία στην συνέχεια να διασπαστεί και να δημιουργηθούν τα σύγχρονα κράτη της [[Γαλλία]]ς και της [[Γερμανία]]ς.