Γεώργιος Προκοπίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:George-Prokopiou-the-Painter-01-egypt-1907-high.jpg|thumb|298x298px|Ο Γεώργιος Προκοπίου το 1907.]]
Ο '''Γεώργιος Προκοπίου''' υπήρξε Έλληνας [[ζωγράφος]], απο τους μεγαλύτερους πολεμικούς ζωγράφους της Ελλάδας.
Ο '''Γεώργιος Προκοπίου''' ([[1876]]-[[1940]]) ήταν σημαντικός Έλληνας [[ζωγράφος]], φωτογράφος και κινηματογραφιστής. Υπήρξε κατεξοχήν πολεμικός ζωγράφος.<ref name=":0">{{Cite web|url = http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=321327|title = Τέχνη στην πρώτη γραμμή|date = 27/10/2011|accessdate = 1/10/2015|website = |publisher = Ελευθεροτυπία|last = Καλαμάρα|first = Βασίλη Κ.}}</ref>
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στον [[Μπουρνόβας|Βουρνόβα]] της [[Σμύρνη]]ς το [[1876]]. Έδειξε από νεαρή ηλικία την κλίση του προς τη ζωγραφική και έλαβε τα πρώτα του μαθήματα στο σχέδιο από μια Αγγλίδα ζωγράφο που ζούσε στη [[Σμύρνη]]. Το 1895 έγινε δεκτός στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|ΑΣΚΤ]] όπου σπούδασε πλάι στους [[Γεώργιος Ροϊλός|Γεώργιο Ροϊλό]] και [[Νικηφόρος Λύτρας|Νικηφόρο Λύτρα]] και αποφοίτησε το 1901. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε στη Σμύρνη εγκαινιάζοντας το εκθεσιακό του έργο. <ref name=":1">{{Cite web|url = http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=247&artist_id=4302|title = Προκοπίου Γεώργιος (1876 Μπουρνόβα Σμύρνης - 1940 Αργυρόκαστρο)|date = |accessdate = 1/10/2015|website = |publisher = Εθνική Πινακοθήκη|last = |first = }}</ref>
[[Αρχείο: To the Last Man Prokopiou.jpg |thumb|left|355px|«Μέχρις Εσχάτων»: Πίνακας του Γ. Προκοπίου]].
 
Γεννήθηκε στο Βουρνόβα της [[Σμύρνη]]ς το [[1876]]. Σπούδασε στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] στην Αθήνα κοντά στους [[Νικηφόρος Λύτρας|Λύτρα]] και [[Γεώργιος Ροϊλός|Ροϊλό]]. Ήρθε πρώτος το 1904 στον Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του Αυτοκράτορα [[Μενελίκ Α΄]]. Διακρίθηκε με τον Μεγάλο Σταυρό του Σολομώντος και με τον Αιθιοπικό Αστέρα. Διορίστηκε ως ιδιαίτερος ζωγράφος της Αυλής της [[Αντίς Αμπέμπα]]. Έλαβε μέρος στον πόλεμο της Μικράς Ασίας. Γέρος πιά έλαβε μέρος στον πολεμο της Αλβανίας. Απεβίωσε στη Βόρειο Ήπειρο τον Δεκέμβριο του 1940 και τάφηκε στην Αθήνα. Προς τιμή του ονομάστηκε η «οδός Προκοπίου» στη [[Νέα Σμύρνη]].
Το [[1903]] πραγματοποίησε ταξίδι στην Αίγυπτο όπου φιλοτέχνησε μια σειρά από πορτραίτα Ελλήνων ομογενών και γνωρίστηκε μέσω του [[Παύλος Μελάς|Παύλου Μελά]] με υψηλόβαθμο αξιωματικό της [[Αβησσυνία|αβησσυνιακής]] στρατιωτικής αποστολής, ο οποίος τον προσκάλεσε στην [[Αντίς Αμπέμπα]].<ref name=":2">{{Cite web|url = http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=373525|title = ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ Ενας Ελληνας στην αυλή του βασιλιά της Αβησσυνίας|date = 17/12/2010|accessdate = 1/10/2015|website = |publisher = ΤΟ ΒΗΜΑ|last = Λοβέρδου|first = Μυρτώ}}</ref> Τον επόμενο χρόνο κατάφερε να αναδειχτεί νικητής σε διεθνή διαγωνισμό προσωπογραφίας του αυτοκράτορα της Αιθιοπίας [[Μενελίκ Α΄]], έλαβε τιμητικές διακρίσεις και ορίστηκε ζωγράφος της αυτοκρατορικής αυλής.<ref name=":1" /> Παρέμεινε στην αφρικανική χώρα ως το 1906 και έπειτα έζησε μεταξύ Αθήνας και Σμύρνης<ref name=":1" />, ερχόμενος ενδιάμεσα σε επαφή και με τους χώρους της φωτογραφίας και της κινηματογράφησης.<ref name=":2" /> Κατά την περίοδο των [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]] παρακολούθησε διάφορες συγκρούσεις, τις οποίες απεικόνιζε σε πίνακες. Ανάλογη ήταν η δράση του κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] αλλά και κατά την περίοδο της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείας]] όταν έπειτα από παραγγελία του στρατηγού [[Λεωνίδας Παρασκευόπουλος (Αντιστράτηγος)|Λεωνίδα Παρασκευόπουλου]] ανέλαβε να αποθανατίσει από την πρώτη γραμμή τα γεγονότα του πολέμου μέσω της ζωγραφικής, της φωτογραφίας και της κινηματογράφησης.<ref name=":0" /><ref name=":1" /> Σημαντική θεωρείται σήμερα η κινηματογράφηση από τον ίδιο της [[Καταστροφή της Σμύρνης|καταστροφής της Σμύρνης]].<ref name=":0" /> Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την έξωση των ελληνικών στρατευμάτων από τη [[Μικρά Ασία]], ο Προκοπίου αιχμαλωτίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο από τουρκικό στρατοδικείο, κατάφερε όμως να αποδράσει με τη βοήθεια του πρόξενου της Γαλλίας και να βρει καταφύγιο στην Αθήνα όπου εγκαταστάθηκε οριστικά.<ref name=":1" /> Το 1940 με το ξέσπασμα του [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|ελληνοϊταλικού πολέμου]] καταφέρνει, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του και το σοβαρό πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε ( έπασχε από βρογχικά ), να αποσπάσει ειδική άδεια από τον αρχιστράτηγο [[Αλέξανδρος Παπάγος|Παπάγο]] που του επιτρέπει να βρεθεί για άλλη μια φορά στην πρώτη γραμμή του μετώπου.<ref name=":0" /><ref name=":1" /><ref name=":2" />
 
Πέθανε από συγκοπή στις [[20 Δεκεμβρίου]] [[1940]] κοντά στο [[Τεπελένι]] της Αλβανίας, εξαντλημένος από τις κακουχίες των επιχειρήσεων και τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες. Στη συνέχεια το άψυχο σώμα του μεταφέρθηκε στην Αθήνα όπου πραγματοποιήθηκε η κηδεία του με τιμές εν ενεργεία συνταγματάρχη.<ref>{{Cite web|url = http://www.pemptousia.gr/2011/10/giorgos-prokopiou-o-polemikos-zograf/|title = Γιώργος Προκοπίου: ο πολεμικός ζωγράφος|date = 24/10/2011|accessdate = 1/10/2015|website = |publisher = Πεμπτουσία|last = |first = }}</ref><ref name=":0" /> Ήταν παντρεμένος από το 1906 με τη Λούλα Φασιλή, με την οποία απέκτησε δύο γιους, τους Ανδρέα και Άγγελο.<ref name=":2" />
 
== Διακρίσεις ==
Ο Προκοπίου τιμήθηκε κατά την παραμονή του στην [[Αιθιοπία]] με τα παράσημα του ''Λέοντα'', του ''Σολομώντα'' και του ''Αιθιοπικού Αστέρα'' ενώ το [[1924]] τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος με ''Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας''.<ref name=":1" />
 
== Έργο & τεχνοτροπία ==
Το ζωγραφικό έργο του Προκοπίου χαρακτηρίζεται ως συντηρητικό, ακαδημαϊκό και ρεαλιστικό. Περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο πολεμικές σκηνές, τις οποίες αποδίδει με διηγηματική διάθεση. Ασχολήθηκε επίσης σε μικρότερη κλίμακα με τις προσωπογραφίες και την τοπιογραφία. Κατά την απεικόνιση των τοπίων προσέδιδε μεγάλη έμφαση στον χρωματισμό.<ref name=":1" /><ref>{{Cite book|title = Σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι (1909 - 1960)|last = |first = |publisher = Εθνική Πινακοθήκη Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου|year = 1972|isbn = |location = Αθήναι|pages = 6|url = http://www.nationalgallery.gr/library/el/exantilimenoi_katalogoi/el_1972_sugxronoi_ellines_zografoi_1909__1960.html}}</ref>
 
== Γκαλερί ==
<gallery>
File:PROKOPIOU-GIMNO.jpg|Μελέτη γυμνού στην ύπαιθρο, 1928
[[Αρχείο: To the Last Man Prokopiou.jpg |thumb|left|355px|«Μέχρις Εσχάτων»: Πίνακας του Γ., Προκοπίου]]1921.
File:PROKOPIOU-PLASTIRAS-9.jpg|Πλαστήρας, 1921.
File:PROKOPIOU-EPITESI.jpg|Στιγμιότυπο του Ελληνοϊταλικού πολέμου, 1940.
</gallery>
 
== Παραπομπές ==
<references />
 
== Πηγές ==