Η Γουέστ Χαμ βρίσκεται σε έντονη αντιπαράθεση με αρκετές άλλες ομάδες αλλά κυρίως με ομάδες του [[Λονδίνο]]υ. Ειδικότερα με τη γείτονά της στα βορειοανατολικά [[Τότεναμ Χότσπερ|Τότεναμ]] αλλά και με την [[Τσέλσι]] του [[Δυτικό Λονδίνο|Δυτικού Λονδίνου]]. Η αντιπαράθεση με την [[Τότεναμ Χότσπερ]] ξεκίνησε με την αντίληψη ότι οι οπαδοί της είναι σνομπ και αλαζόνες, αλαζονεία που η ιστορία της ομάδας τους δεν δικαιολογεί (αυτό το συμμερίζονται κι οπαδοί άλλων ομάδων). Συνεχίστηκε δε με τις μεταγραφές παικτών που αναδείχτηκαν από το τμήμα υποδομής της Γουέστ Χαμ, όπως οι Μάρτιν Πίτερς, Πολ Άλεν, Μάικλ Κάρικ και Τζερμέιν Ντιφόου, στην Τότεναμ. Η αντιπαλότητα κλιμακώθηκε όταν ο [[Χάρι Ρέντναπ]], ο οποίος θεωρήθηκε κύριος υπεύθυνος για τον υποβιβασμό της ομάδας το 2003 από σημαντική μερίδα οπαδών της Γουέστ Χαμ, ανέλαβε προπονητής της [[Τότεναμ Χότσπερ]]. Η αντιπαράθεση με την [[Τσέλσι]] αντανακλά τον παλαιότατο ανταγωνισμό ανάμεσα στο πλούσιο Δυτικό και το στερημένο [[Ανατολικό Λονδίνο]].
[[Αρχείο:WestHamChampionsStatueMillWall.JPG|thumb|right|Το άγαλμα των πρωταθλητών 'φασκιωμένο' πριν από το παιχνίδι με την [[Μίλγουολ ΦΚ]] στις 25 Aυγούστου 2009.]]
Η παλαιότερη όμως και πιο βαθιά ριζωμένη αντιπαλότητα είναι με τη [[Μίλγουολ ΦΚ|Μίλγουολ]]. Οι δύο ομάδες εδρεύουν σε γειτονικές περιοχές και σχετίζονται ιστορικά με ανταγωνίστριες εταιρίες σιδηρουργίας-ναυπηγικής. Επίσης κατά τη διάρκεια της [[Γενική Απεργία του 1926|Γενικής Απεργίας του 1926]], οι εργαζόμενοι σε εταιρίες στο [[Άιλ οβ Ντογκζ]], οι οποίοι σχετίζονταν με τη [[Μίλγουολ ΦΚ]], αρνήθηκαν να απεργήσουν, γεγονός που μεγάλωσε την έχθρα ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα.<ref name=Rivalry1>{{cite news|url=http://www.independent.co.uk/sport/football/news-and-comment/a-rivalry-that-dates-back-to-the-heyday-of-british-shipbuilding-1777732.html |title=A rivalry that dates back to the heyday of British shipbuilding – News & Comment, Football |work=The Independent |location=UK | |date=27 August 2009 |accessdate=26 June 2011 | first=Chris | last=Green}}</ref> Η απεργιακού χαρακτήρα ρήξη επαναλήφθηκε κατά τις ανεπίσημες απεργίες του 1946-1949 στο λιμάνι του Λονδίνου, με τους ντόκους του [[Σάρεϊ]] που επίσης σχετίζονταν με τη [[Μίλγουολ ΦΚ]] να αρνούνται να απεργήσουν. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι παγκοσμίως γνωστός και χαρακτηρίζεται συχνά από επεισόδια εκτεταμένης βίας. Ομολογουμένως όχι πλέον τόσο συχνά όσο στο παρελθόν.
