Βικιπαίδεια

Βρυκόλακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Αναίρεση έκδοσης 5437331 από τον 94.64.165.206 (Συζήτηση)
prosthesa epipleon
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Burne-Jones-le-Vampire.jpg|0280px|right]]
 
Οι '''βρυκόλακες''' (ενίοτε "βρικόλακες") είναι δημιουργήματα της λαϊκής [[φαντασία]]ς, τα οποία στην ελληνική και χριστιανορθόδοξη παράδοση έχουν ποικίλα χαρακτηριστικά. Κατά τις διάφορες δοξασίες πρόκειται για σώματανεκρους ανθρωπους νεκρών που για κάποιες αιτίες εξέρχονται από τους τάφους τη νύκτα και μπορούν να πάρουν διάφορες μορφές ζώων, ιδιαίτερα κατοικίδιων πχ σκύλου ή κατσικιού με απώτεροβαση σκοπότην ναιστορια φοβίσουνεχουν ήδαγκοθει νααπο ενοχλήσουναλλο τους ζωντανούς συγγενείς τους ή και ξένους, περιφερόμενοι στους χώρους που διαβιούσανβαμπιρ. ΈτσιΕπησης συνδέονταιειναι άμεσααθανατα με το κακό και τον Σατανά. Σε κάποιες περιοχές λέγονται "καταχανάδες" ή "τυμπανιαίοι" γιατί είναι φουσκωμένοι από το αίμα των ανθρώπων που έχουν πιεί. Κατά '''μύθους''' πέθαινανπέθαινουν από ένα παλούκι '''ξύλου η ασιμιου''' στην καρδία. Επίσης σε πολλά βιβλία οι βρικόλακες δεν μπορούσαν να πιουν θεραπευτικά βότανα. <ref name="Dabias">Δαβίας O. (επιμελ.) (1995) Montague Summers: Ο Έλλην Βρυκόλαξ, Εκδόσεις Δελφίνι, Αθήνα.</ref><ref name="Mouzakis">Μουζάκης Σ. (1989) Οι Βρυκόλακες στους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς Νομοκανόνες και στις Παραδόσεις του Ελληνικού Λαού. Βιβλιοπωλείο των Βιβλιοφίλων, Αθήνα.</ref><ref name="Politis">Πολίτης N. (1904) Παραδόσεις, Τόμος Α', Αθήνα, σελ. 491-506, 573-608.</ref>
 
Τρέφονται με αίμα ανθρωπων ή ζωων. Δεν τους επηρεάζει ο ήλιος, αλλά λαμπιριζουν σε αυτον γι αυτο και τον αποφευγουν .
Τρέφονται με αίμα, αλλά και γάλα ή αλεύρι, μαγαρίζουν (λερώνουν) το σπίτι συγγενικών τους προσώπων και σκοτώνουν πρώτα τους συγγενείς τους. Δεν τους επηρεάζει ο ήλιος, αλλά φοβούνται τα Θεία και, κατά κάποιες ελληνικές παραδόσεις, η μόνη ημέρα που γυρίζουν στον τάφο τους είναι το Σάββατο ή η Κυριακή. Δεν μπορούν να διασχίσουν νερό, ειδικά θαλασσινό.<ref name="Dabias"/><ref name="Mouzakis"/><ref name="Politis"/>
 
Δεν πρέπει να συγχέονται με τα ''[[Βαμπίρ]]'' της Ανατολικής Ευρώπης,<ref name="Bunson">Bunson M. (1993) Vampire, the Encyclopaedia, Thames and Hudson: London</ref> που έχουν δικές τους παραδόσεις, αλλά ούτε και με τα αποκυήματα της λογοτεχνίας, δηλ. τον ''Δράκουλα'' του Μπραμ Στόκερ, το ''Βαμπίρ'' του Τζον Πολλιντόρι, ή την ''Καμίλλα'' του Λε Φανού. Σύμφωνα με τη λογοτεχνία, τα βαμπίρ τρέφονται με το [[αίμα]] των ζωντανών. Μένουν στους τάφους τους κατά την διάρκεια της μέρας και βγαίνουν απ' αυτούς μόλις νυχτώσει, εξαιτίας της αδυναμίας τους στο [[ήλιος|ηλιακό]] φως. Συνήθως παρουσιάζονται, σε έργα φαντασίας, με [[κυνόδοντες]] λιγο μεγαλύτερους του κανονικού, τους οποίους χρησιμοποιούν για να τρυπούν το σώμα των θυμάτων τους.
 
Περισσότερο γνωστές στο ευρύ κοινό είναι οι παραδόσεις των βαμπίρ στην Ρουμανία,<ref name="Bunson"/> και αγνοούνται οι πλούσιες ελληνικές παραδόσεις για τους βρυκόλακες (ή βουρβούλακες ή βρυκολάκιους), που υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα και στη Μ. Ασία (πχ Πόντος).<ref name="Dabias"/><ref name="Mouzakis"/><ref name="Politis"/><ref name="Tsaliki 1"/>
Γραμμή 11:
Σήμερα, οι σύγχρονοι ανθρωπολόγοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τον μύθο από την πραγματικότητα και να εξηγήσουν γιατί οι παραδόσεις για τους «απέθαντους» είναι τόσο διαδεδομένες, δεδομένου πως δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη τέτοιων όντων.<ref name="Tsaliki 1">Tsaliki A. (2001b) Vampires Beyond Legend: A Bioarchaeological Approach. In M. La Verghetta and L. Capasso (eds.), Proceedings of the XIII European Meeting of the Paleopathology Association, Chieti, Italy, 18-23 Sept. 2000, Teramo: Edigrafital S.p.A., 295-300. [http://bioarchaeology-palaeopathology.blogspot.com/2007/06/vampires-beyond-legend.html]</ref><ref name="Barber">[http://www.jstor.org/pss/3814375 Barber P. (1998) Forensic Pathology and the European Vampire, in Dundes A. (ed.) The Vampire: A casebook, The University of Wisconsin Press: Wisconsin, pp. 109-142]</ref><ref name="Sledzic">Sledzic P. and Bellantoni N. (1994) Brief Communication: Bioarchaeological and Biocultural Evidence for the New England Vampire Folk Belief, American Journal of Phys. Anthropology 94: 269-274</ref>
<ref name="Tsaliki 2">Tsaliki A. (2008) Unusual Burials and Necrophobia: an Insight into the Burial Archaeology of Fear. In Murphy E. (ed.), Deviant Burials, Oxbow Books.</ref><ref name="Tsaliki 3">Tsaliki A. (2009) Les Figures des Légendes : Exemples et Pathographie. In Ph. Charlier (ed.) 2e Colloque International de Pathographie, Loches, Avril 2007, Paris: De Boccard, 377-402.</ref>
 
Τα σημερινα βαμπιρ δεν κοιμουνται σε ταφους(δεν κοιμουνται καθολου) και μενουν στην ηλικια που εχουν αλλαξει.Ειναι ευγενικα και αμα ειναι σε σχετικα νεαρη ηλικια μπορουν να πανε και σχολειο<ref>{{Cite web|url = |title = twilight saga|date = |accessdate = |website = youtube|publisher = |last = |first = }}</ref> <ref>{{Cite web|url = |title = vampire academy|date = |accessdate = |website = youtube|publisher = |last = |first = }}</ref>
 
== Λογοτεχνία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Βρυκόλακας"