Κρουστά μουσικά όργανα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5453617 από τον 2.86.158.25 (Συζήτηση)
ΣΤ (συζήτηση | συνεισφορές)
Διόρθωση ως προς τις υποκατηγορίες των κρουστών. Διαγραφή μεγάλου μέρους που χαρακτηριζόταν από αβασιμότητες και εξαιρετικά έντονο POV.
Γραμμή 1:
{{πηγές|20|01|2015}}
Τα '''κρουστά''' είναι μια μεγάλη οικογένεια [[μουσικό όργανο|μουσικών οργάνων]]. Ονομάζονται καθ' αυτόν τον τρόπο επειδή η μέθοδος διέγερσης αυτών των οργάνων είναι η κρούση: ο παραγόμενος ήχος προκαλείται χτυπώντας το όργανο (ή μέρος αυτού) με κάποιο ειδικό εξάρτημα (λ.χ., [[μπαγκέτες|μπαγκέτα]]) ή με τα χέρια. Τα κρουστά όργανα ταξινομούνται σε δύο κύριες υποκατηγορίες, τα ''[[Μεμβρανόφωνο|μεμβρανόφωνα]]'' και τα ''[[Ιδιόφωνο|ιδιόφωνα]]'': τα μεν αποτελούνται από ένα συνήθως κυλινδρικό σώμα που φέρει τεντωμένη μεμβράνη στα ανοίγματά του· τα δε κρούονται καθ'ολοκληρίαν (δηλαδή, κτυπώντας οποιοδήποτε σημείο του σώματός τους). Στα μεμβρανόφωνα περιλαμβάνονται τα [[τυμπάνια]], το [[νταούλι]], το [[ταμπούρο]] και άλλα· στα ιδιόφωνα κρουστά εντάσσονται τα [[Πιατίνια|κύμβαλα]] (ή πιατίνια), το [[ξυλόφωνο]], οι [[καστανιέτες]], το [[ντέφι]] και άλλα. Αξίζει να σημειωθεί πως ένα σύνολο τυμπάνων (γνωστό στην ελληνική ως [[τύμπανα]] ή και [[Τύμπανα|ντραμς]]) αποτελείται από μεμβρανόφωνα και ιδιόφωνα κρουστά.
Τα '''κρουστά''' είναι μια μεγάλη οικογένεια [[μουσικό όργανο|μουσικών οργάνων]]. Ονομάζονται κρουστά επειδή ο ήχος που παράγουν προκαλείται από κρούση είτε κάποιου ειδικού εξαρτήματος (σφυράκι ή [[μπαγκέτες|μπαγκέτα]]) είτε του χεριού πάνω σε αυτά. Διαιρούνται σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε και τον καθορισμό ή όχι της τονικής τους οξύτητας: Υπάρχουν κρουστά που παράγουν κρότο (άτονα) αλλά και κρουστά που παράγουν τόνο (μουσική νότα).
 
Στη μουσική εκπαίδευση, τα κρουστά συνιθίζεται επίσης να κατηγοριοποιούνται με βάση την παραγωγή (ή όχι) ήχων με καθορισμένο τονικό ύψος.
Παραδείγματα: [[Τύμπανα]],
[[Τομ]],
[[Ταμπούρο]],
[[Κύμβαλα]],
[[Πιατίνια]],
[[Νταούλι]],
[[Ντέφι]],
[[Ξυλόφωνο]],
[[Καστανιέτα]],
[[Ντραμς]].
 
== Ήχος και χαρακτηριστικά ==
== Ήχοι και "νότες" στα κρουστά - εκφραστική δυνατότητα ==
Η οικογένεια των κρουστών περιλαμβάνει μουσικά όργανα με μεγάλο εύρος ηχητικών χαρακτηριστκών. Ως προς το τονικό ύψος, ορισμένα όργανα (όπως τα τυμπάνια, η μαρίμπα, το βιμπράφωνο, οι καμπάνες κ.ά.) προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό την αρμονική σειρά, παράγοντας έτσι ξεκάθαρες νότες· αντιθέτως, άλλα κρουστά όργανα (όπως οι καστανιέτες, η ξύστρα και τα κύμβαλα) δονούνται με τρόπο χαοτικό, παράγοντας έτσι τραχείς ήχους με ασαφές τονικό ύψος. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ειδικά το μεταλλόφωνο είναι όργανο που προσεγγίζει με μεγάλη ακρίβεια ένα αμιγές ημιτονοειδές σήμα.<ref>{{Cite book|title = The Musician's Guide To Acoustics|last = Campbell|first = Murray|publisher = Oxford University Press|year = 1987|isbn = 9780198165057|location = Νέα Υόρκη|pages = 435}}</ref>{{Authority control}}
Τα κρουστά δεν μπορούν να παραγάγουν νότες, να φτιάξουν τόνους, ημιτόνια οκτάβες, κ.α., με τον τρόπο που τις παράγουν μελωδικά όργανα όπως ένα πιάνο, μια κιθάρα, ένα βιολί κ.ο.κ. Με εξαίρεση τα κλασικά κρουστά (τυμπάνια, ξυλόφωνα, μεταλλόφωνα κλπ), στα κρουστά που μας απασχολούν εδώ, κυρίως διακρίνουμε δυο ήχους, τα μπάσα και τα πρίμα, δηλαδή τις χαμηλές και τις υψηλές συχνότητες. Υπάρχουν ενδιάμεσοι ήχοι και ηχοχρώματα στο δέρμα, ήχοι από πιατίνια ντέφια κλπ, οι οποίοι συχνοτικά είναι ακαθόριστης τονικότητας, ή ήχοι που παράγονται με διάφορους χειρισμούς όπως το «σλάπ» ή το σούρσιμο, αλλά μέχρι εκεί, οι δυο ακρογωνιαίοι λίθοι είναι τα μπάσα και τα πρίμα. Και αυτό δεν είναι παράδοξο. Τα κρουστά δεν είναι μελωδικά όργανα, αλλά ρυθμικά, δηλαδή από τα τρία θεμελιώδη συστατικά της μουσικής: Ρυθμός – Μελωδία – Αρμονία, τα κρουστά κυρίως αναφέρονται και εκφράζονται με τον ρυθμό και ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.Βεβαίως και παράγουν κάποιον τόνο, κάποια νότα και αυτό αλλάζει με το κούρδισμα, όμως αυτό όταν δεν είναι ελεγχόμενο, μάλλον ενοχλεί και αποπροσανατολίζει τους άλλους μουσικούς, οπότε σ’ αυτές τις περιπτώσεις καλύτερα να προτιμώνται ουδέτερα όργανα ακαθόριστης τονικότητας.Επίσης, μπορούμε να παραγάγουμε μια υποτυπώδη μελωδία, με διαστήματα τετάρτης ή πέμπτης ή περισσότερα, με κρουστά κουρδισμένα κατάλληλα, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στα κόνγκας, και σε αυτές τις περιπτώσεις η προσπάθεια των κρουστών να αρθρώσουν μελωδία έχει μια ιδιαίτερη αξία και γοητεία, και είναι ένα ακόμη όπλο στα χέρια του δημιουργικού μουσικού, μαζί με τις ρυθμικές αξίες, τις δυναμικές, τον συνδυασμό διαφόρων ήχων κλπ.
 
 
{{Authority control}}
{{Portal bar|Τέχνη|Μουσική}}
{{μουσική-επέκταση}}