Κατακλυσμός του Νώε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές}}Με τον όρο '''κατακλυσμός του Νώε''' αναφερόμαστε σε [[μυθολογία|μυθική]] [[Κατακλυσμός (μυθολογία)|πλημμύρα]], όπως αυτή περιγράφεται στο βιβλίο της [[Γένεση (βιβλίο)|Γένεσης]] (κεφ. 6-9) της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]], καθώς επίσης και στο [[Κοράνι]]. Η βιβλική αφήγηση περιγράφει πώς ο Θεός προειδοποίησε τον [[Νώε]] για έναν επερχόμενο κατακλυσμό και τον καθοδήγησε να κατασκευάσει μια [[κιβωτός του Νώε|κιβωτό]] για να σωθεί αυτός και τα ζώα που πήρε μαζί του σε αυτή. Η αφήγηση αναφέρει ότι ο κατακλυσμός αυτός, που διήρκεσε 40 ημέρες<ref>4 ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν ην εποιησα απο προσωπου της γης [[Genesis]] 7:4 ([[Septuagint]], Morphologically Tagged Rahlfs')</ref>, έγινε ως τιμωρία παγκόσμιου αφανισμού ανθρώπων και ζώων, εξ' αιτίας της ηθικής κατάπτωσης του αρχαίου βιβλικού κόσμου<ref>Γένεσις, 6:5-7, 12</ref>, όπου ο Νώε διασώθηκε, ως άνθρωπος δίκαιος σε σύγκριση με τους σύγχρονούς του<ref>Γένεσις, 6:8-9</ref>. Σύμφωνα με την ίδια αφήγηση, μετά από 150 ημέρες τα νερά υποχώρησαν και η κιβωτός βρέθηκε στο όρος Αραράτ<ref>3 και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας 4 και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω εβδομη και εικαδι του μηνος επι τα ορη τα αραρατ [[Genesis]] 8:3-4 ([[Septuagint]], Morphologically Tagged Rahlfs')</ref>. Τα νερά συνέχισαν να υποχωρούν και τον δέκατο μήνα οι κορυφές των βουνών άρχισαν να γίνονται ορατές.