Ιωάννης Κωττούνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Βιογραφικό==

Συνοδεύοντας τον πατέρα τους ο Δημήτριος και τα αδέλφια του σε εμπορικό ταξίδι στην [[Βλαχία]] αιχμαλωτίσθηκαν από Τατάρους που είχαν κάνει επιδρομή. Αφού εξαγόρασαν την ελευθερία τους, άγνωστο πως, κατέφυγαν στη Γερμανία.

Στις αρχές του 17ου αιώνα ο Ιωάννης Κωττούνιος, με συστατική επιστολή του πατριαρχη [[Ραφαήλ Β΄]], ταξίδεψε στη [[Γερμανία]] για τη συλλογή χρημάτων υπέρ του [[Οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως]] και εκεί,στην [[Τυβίγγη]] συνδέθηκε με το θεολόγο και φιλέλληνα [[Μαρτίνος Κρούσιος|Μαρτίνο Κρούσιο]]. Ένα με δύο χρόνια πρέπει να έμεινε στην Τυβίγγη, αφού στα [[1604]] βρίσκεται στην αυλή του Ροδόλφου.<ref>Αθανάσιος Καραθανάσης, Πραγματείαι περί Μακεδονίας. Μελέτες και άρθρα για την πνευματική κίνηση και ζωή της Νεότερης Μακεδονίας, εκδ. Αφοί Κυριακίδη, Θεσσ/ίκη, 1990, σελ.127</ref> Στη συνέχεια πήγε στη [[Ρώμη]] και στα τέλη του 1605 γράφτηκε στο [[Ελληνικό Γυμνάσιο Αγίου Αθανασίου|Ελληνικό Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου]], μολονότι ήταν σε προχωρημένη για σπουδές ηλικία,<ref>Το εμπόδιο αυτό ξεπεράστηκε με τα συστατικά γράμματα με τα οποία ήταν εφοδιασμένος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και επιφανείς γερμανούς λογίους και πολιτικούς, αλλά και λόγω της θεολογικής και φιλολογικής παιδείας του. Αθανάσιος Καραθανάσης, όπ.π.,σελ.128</ref> όπου σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας των επιστημών αυτών το [[1613]]. Εκεί δίδαξε ελληνική γραμματική και αρχαίους Έλληνες συγγραφείς στους νεότερους μαθητές του κολλεγίου. Κατά την περίοδο της φοίτησής του στο Κολλέγιο ασπάστηκε το ρωμαιοκαθολικισμό και έγινε μέλος της θρησκευτικής κοινότητας της Παρθένου Μαρίας. Τη διετία [[1614]]-[[1615]] φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα]] υπό τον καθηγητή και νεοαριστοτελικό φιλόσοφο [[Τσέζαρε Κρεμονίνι]] και το [[1615]] ανακηρύχθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας και ιατρικής του ίδιου πανεπιστημίου. Επίσης κατά τη διάρκεια των σπουδών του κατέλαβε το αξίωμα του ''προέδρου του Συνδέσμου των σπουδαστών του Κολλεγίου''. Από το 1616 μέχρι το 1633 διετέλεσε καθηγητής των ελληνικών και της [[φιλοσοφία]]ς στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια όπου δίδαξε τη ''Ρητορική'', την ''Ποιητική'', τα ''Πολιτικά'' και άλλα έργα του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] καθώς και την ''Πολιτεία'' του [[Πλάτων]]α. Η [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετική Δημοκρατία]] του προσέφερε την πρώτη έδρα φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα]] (έκτακτος το 1632, τακτικός καθηγητής πέντε χρόνια αργότερα)όπου δίδαξε μέχρι το θάνατό του. Στην πόλη αυτή ίδρυσε το 1653 το «Κωττουνιανό ή [[Κωττουνιανό Ελληνομουσείο|Κωττούνειο Ελληνομουσείον]]», ως παράρτημα του πανεπιστημίου, που λειτούργησε ως το 1797 και άφησε κληροδότημα με το οποίο σπούδαζαν Έλληνες περίπου για έναν αιώνα.