Ελληνική ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Μινωικός πολιτισμός: καλύτερη φωτογραφία |
|||
Γραμμή 32:
{{δείτε|Νεολιθική Ελλάδα}}
Οι αρχαιότερες [[Αρχαιολογική μαρτυρία|αρχαιολογικές μαρτυρίες]] ανάγουν την πρώτη κατοίκηση στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο στην [[παλαιολιθική περίοδος|παλαιολιθική περίοδο]], που συμβατικά ξεκινά περίπου το 40000 π.Χ. και συνεχίζεται μέχρι το 10000 π.Χ., οπότε ξεκινά η [[επιπαλαιολιθική περίοδος|επιπαλαιολιθική]] ή μεσολιθική περίοδος για τον ελληνικό χώρο. Τα ευρήματα για όλη αυτή την περίοδο είναι λίγα, με αποτέλεσμα να μην είναι σχεδόν τίποτα γνωστό για τον παλαιολιθικό πληθυσμό, τεκμηριώνουν πάντως την συνεχή κατοίκηση του ελληνικού χώρου. Από την 11η χιλιετηρίδα π.Χ. μαρτυρείται η στροφή του πληθυσμού προς το [[Αιγαίο]] για ψάρεμα και εκμετάλλευση του [[οψιανός|
Κατά την [[νεολιθική περίοδος|νεολιθική περίοδο]] αναπτύσσεται στην Ελλάδα σημαντικός πολιτισμός, που παρά τις όποιες τοπικές διαφορές είναι ενιαίος για ολόκληρο τον ελληνικό χώρο και παρά τις όποιες εξωτερικές επιδράσεις έχει τοπικά χαρακτηριστικά, που τον διαχωρίζουν από σύγχρονους γειτονικούς του πολιτισμούς. Την πρωτοβουλία στην εξέλιξη του πολιτισμού έχει αυτή την περίοδο η Βόρεια Ελλάδα και η [[Θεσσαλία]], που φαίνεται γενικά να οδηγεί τις εξελίξεις. Πολύ σημαντικό είναι ότι καθιερώνεται σε αυτήν την περίοδο ένας τρόπος ζωής βασισμένος στην καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία, που πρόκειται να διαρκέσει με ελάχιστη μεταβολή σε όλη την διάρκεια της κατοπινής εποχής του χαλκού και ακόμα αργότερα, και σύμφωνα με πολλούς μελετητές μπαίνουν σταδιακά οι βάσεις πάνω στις οποίες θα αναπτυχθούν οι κατοπινοί μεγάλοι πολιτισμοί του ελληνικού χώρου. Προς το τέλος της περιόδου εμφανίζεται ο χαλκός και η μεταλλουργία σε πρωτογενές επίπεδο, με αποτέλεσμα ο ακριβής διαχωρισμός της από την επόμενη [[εποχή του χαλκού]] να είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτος και συζητήσιμος.
| |||