Γιακόβ Σβέτοσλαβ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Yakovsvetoslavcoin.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Yakovsvetoslavcoin.jpg|alt=Photograph of an imperfectly-shaped medieval coin carrying the image of a man with a helmet, armour and spear|thumb|Νόμισμα που κόπηκε από τον Γιακόβ Σβέτοσλαβ ως αυτόνομου ηγεμόνα, που πιθανώς απεικονίζει τον ίδιο με στρατιωτική ενδυμασία]]Ο '''Γιακόβ Σβέτοσλαβ''' ({{lang-bg|Яков Светослав}}) ήταν ένας εξέχων [[Βούλγαροι|Βούλγαρος]] ευγενής ([[Βογιάρος]]) του 13ου αιώνα, με πριγκιπική [[Ρώσοι|Ρωσική]] καταγωγή. Με τον τίτλο του [[Δεσπότης|δεσπότη]], ο Γιακόβ Σβέτοσλαβ ήταν ο ηγεμόνας μιας ευρείας αυτόνομης κτήσης της [[Δεύτερη Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας]] περισσότερο πιθανά γύρω από την [[Σόφια]]. Επιζητώντας περισσότερη ανεξαρτησία και διεκδικώντας τον τίτλο του [[Αυτοκράτορας της Βουλγαρίας|Αυτοκράτορα της Βουλγαρίας]], άλλαξε δυο φορές την υποταγή του από την Βουλγαρία στο [[Βασίλειο της Ουγγαρίας]] και αντιστρόφως, και οι Ούγγροι αναγνώρισαν το Βουλγαρικό βασιλικό του αξίωμα ως υποτελή τους και ηγεμόνα του [[Βίντιν]].

Παρά την αντίσταση των Βουλγάρων, οι Ούγγροι υπέταξαν μια σειρά από πόλεις όπως το [[Πλέβεν]]. Παρά την προηγούμενη αποστασία του Γιακόβ Σβέτοσλαβ στην βουλγαρική κυριαρχία, οι Ούγγροι τον επανέφεραν ως κυβερνήτη-μαριονέτα της περιφέρειας του Βίντιν. Το 1266, αναφέρθηκε ακόμη και ως «τσάρος των Βουλγάρων» ''(imperator Bulgarorum'')<ref>Златарски, p. 508.</ref> σε ουγγρικές πηγές, ενδεχομένως, για να ενθαρρυνθεί η αντιπαλότητα μεταξύ του Κωνσταντίνου και του Γιακόβ Σβέτοσλαβ για το βουλγαρικό θρόνο ή απλώς για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες του Γιακόβ.<ref name="fine178–179">Fine, pp. 178–179.</ref><h2>Τελική υποταγή στη Βουλγαρία και θάνατος</h2>Ο θάνατος του Στεφάνου Ε΄ το 1272 σήμαινε ότι τον διαδεχόταν το βρέφος γιος του [[Λαδίσλαος Δ΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαος Δ΄]], με την χείρα σύζυγό του και μητέρα του αγοριού, Ελισάβετ, ως αντιβασίλλισα. Εκείνη την εποχή, ο Γιακόβ Σβέτοσλαβ διατουρούνταν ακόμη στο Βίντιν ως Ούγκρος υποτελής. Πιθανά το 1273, η Ουγγρική ηγεμονία στο Μπρανίτσεβο, δυτικά των κτήσεων του Γιακόβ, τέθηκε σε τέρμα από δυο [[Κουμάνοι|Κουμάνους]]-Βούλγαρους ευγενείς, τους [[Νταρμάν και Κουντελίν]]. Απομονομένος από τους Ούγγρους κυριάρχους του και αντιμετωπίζοντας την απειλή μιας Βουλγαρικής επίθεσης από τα ανατολικά, ο Γιακόβ Σβέτοσλαβ για άλλη μια φορά υποτάχτηκε στην Βουλγαρία. Έφτασε στο [[Βελίκο Τίρνοβο|Τάρνοβο]] για να διαπραγματευτεί την υποτγή του με την βασιλική σύζυγο του Κωνσταντίνου, [[Μαρία Παλαιολογίνα Καντακουζηνή]], που ήταν η κυρίαρχη φιγούρα στην αυτοκρατορία εκείνη την εποχή, λόγω της παράλυσης του τσάρου . Εκεί, ο Ιακώβ εγκρίθηκε επισήμως από την πολύ νεότερη<ref name="ppavlov2">Павлов.</ref> Μαρία ως δεύτερος γιος της, μετά το βρέφος διάδοχο [[Μιχαήλ Ασέν Β΄]]. Αυτή η υιοθεσία σταθεροποίησε τους δεσμούς του με την αυλή και σήμαινε ότι θα μπορούσε να διατηρήσει με ασφάλεια την αυτόνομη κτήση του ως Βούλγαρος υποτελής. Ο ίδιος έτρεφε επίσης ελπίδες να ανέβει στο θρόνο με τον παραμερισμό του Μιχαήλ όταν ο Κωνσταντίνος πέθανε.<ref name="fine181–183">Fine, pp. 181–183.</ref> Υποψιασμένη για αυτές τις άπιστες προθέσεις του Γιακόβ, η σύζυγος του Κωνσταντίνου Μαρία πιστεύεται ότι τον δηλητηρίασε,<ref>Бакалов.</ref> και πέθανε το 1275 ή 1276/1777, λίγο πριν από την [[Εξέγερση του Ιβάιλο|Εξέγερση του Ιβάιλο]].<ref name="ppavlov2" />