Μεγάλος Αυστραλιανός Κόλπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|21|10|2015}}
{{επιμέλεια}}
Ο '''Μεγάλος Αυστραλιανός Κόλπος''' αποτελείται από κεντρικά και δυτικά μέρη της νότιας ακτογραμμής της κεντρικής Αυστραλίας. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που συνάντησαν τον Κόλπο ήταν το 1627 όταν ένας Ολλανδός εξερευνητής ο Φρανσουά Θάϊσσεν (Francois Thijssen) έπλευσε στα δυτικά περίχωρα του κόλπου. Η ακτή χαρτογραφήθηκε λεπτομερέστατα από τον Άγγλο εξερευνητή Ματθαίο Φλάϊντερς (Matthew Flinders) το 1802 κατά τη διάρκεια του περίπλου του στην Αυστραλιανή ήπειρο. Αργότερα έγινε μια επισκόπηση από τη στεριά και όχι από τη θάλασσα από τον Άγγλο εξερευνητή Έντουαρτ Τζον Αϊρ (Edward John Eyre).
 
Η ακτογραμμή του Μεγάλου Αυστραλιανού Κόλπου χαρακτηρίζεται από γκρεμούς ύψους μέχρι 60μ., παραλίες για σερφ και βραχώδεις πλατφόρμες που είναι ιδανικές για να παρατηρεί κανείς τις φάλαινες που είναι δημοφιλής δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα του νότιου ημισφαιρίου όπου ο αυξανόμενος αριθμός των νότιων φαλαινών μεταναστεύει στην περιοχή από τα καλοκαιρινά εδάφη σίτισης από την Ανταρκτική.