Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
Τον Απρίλιο του 1938, μετά τη σύλληψη της τριμμελούς Γραμματείας ([[Βασίλης Νεφελούδης|Νεφελούδης]]-[[Δημήτρης Παρτσαλίδης|Παρτσαλίδης]]-[[Στέλιος Σκλάβαινας|Σκλάβαινας]]) που είχε την καθοδήγηση του ΚΚΕ, ο Σιάντος ηγήθηκε της διαδικασίας ανασυγκρότησης του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος, της λεγόμενης Παλαιάς Κεντρικής Επιτροπής (ΠΚΕ), μαζί με το [[Νίκος Πλουμπίδης|Νίκο Πλουμπίδη]].
Η ΠΚΕ ήρθε σε σφοδρή αντιπαράθεση με την [[Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ|Προσωρινή Διοίκηση]] (ΠΔ), που είχε συγκροτηθεί από την ασφάλεια του [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης|Μανιαδάκη]] και την καθοδήγηση της οποίας είχαν οι πρώην βουλευτές του ΚΚΕ [[Μιχάλης Τυρίμος]] και [[Μανώλης Μανωλέας]]. Τα δύο καθοδηγητικά όργανα που εξέδιδαν και δικό τους [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]] κατηγορούσαν το ένα το άλλο για χαφιεδισμό και προκάλεσαν τρομερή σύγχυση στις τάξεις των κομμουνιστών. Μέσα σ' αυτό το πρωτοφανές κλίμα σύγχυσης κι αυτός ακόμα ο Ζαχαριάδης συντάχθηκε με την Προσωρινή Διοίκηση κατηγορώντας την καθαρή Παλιά Κεντρική Επιτροπή. Τα πράγματα ξεκαθάρισαν το καλοκαίρι του 1941 όταν συγκροτήθηκε η λεγόμενη Νέα Κεντρική Επιτροπή από στελέχη του ΚΚΕ που απέδρασαν από τους τόπους κράτησής τους.
Ωστόσο ο Σιάντος, δεν κατόρθωσε να αποφύγει τη δεύτερη σύλληψη το [[Νοέμβριος|Νοέμβρη]] του [[1939]] και τη φυλάκισή του στις φυλακές της [[Κέρκυρα|Κέρκυρας]] στην Ακτίνα Θ', μαζί με το [[Νίκος Ζαχαριάδης|Ζαχαριάδη]]. Το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβρη]] του [[1941]], όταν απέδρασε, η Ελλάδα βρισκόταν ήδη υπό γερμανο-ιταλική [[Κατοχή]].
| |||