Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
 
== Πρωταγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης ==
Ο Σιάντος αμέσως μετά τη δραπέτευσή του και μετά τη διάλυση της καχυποψίας των συντρόφων του χάρη στις διαβεβαιώσεις του ακροναυπλιώτη [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]], ανέλαβε την ηγεσία του ΚΚΕ στα τέλη του 1941, καθώς ο γραμματέας του Ν. Ζαχαριάδης είχε παραδοθεί από το μεταξικό καθεστώς στους Γερμανούς και είχε μεταφερθεί αιχμάλωτος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης [[Νταχάου]] στη Γερμανία. Παράλληλα συμμετείχε στην οργάνωση του [[ΕΑΜ]]. Από τα μέσα του 1942 ο Σιάντος μαζί με τον [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]] θα αποτελέσουν το ηγετικό δίδυμο του ΚΚΕ που θα το καθοδηγήσουν μέχρι την επιστροφή του Ζαχαριάδη από το Νταχάου, τον Μάιο του 1945. Το [[Μάρτιος|Μάρτη]] του [[1944]] πρωταγωνίστησε στη συγκρότηση της [[ΠΕΕΑ]] στο χωριό [[Βίνιανη Ευρυτανίας|Βίνιανη]] της [[Ευρυτανία|Ευρυτανίας]], στην πρώτη προσωρινή διοίκηση της οποίας ανέλαβε Γραμματέας Εσωτερικών και Επισιτισμού της Ελεύθερης Ελλάδας. Κατά το σχηματισμό της τελικής σύνθεσης της Επιτροπής διατήρησε τη θέση του Γραμματέα Εσωτερικών.
 
Παρά τις αρχικές και έντονες αμφιβολίες του για τη [[Συμφωνία του Λιβάνου]] προκαλώντας ουσιαστικά την [[Πολιτική κρίση Καΐρου (1944)]], τελικά υπό τις συστάσεις και Ρώσων επιτετραμμένων {{πηγή}}, στις [[15 Αυγούστου]] του 1944, αποδέχθηκε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γ. Παπανδρέου, καθώς και στη συνέχεια και τους όρους της [[Συμφωνία της Καζέρτας|Συμφωνίας της Καζέρτας]] που ακολούθησε.