Μιχαήλ Σακελλαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Ο '''Μιχαήλ Βασιλείου Σακελλαρίου''' ([[Πάτρα]], [[14 Φεβρουαρίου]] [[1912]] - [[Αθήνα]], [[16 Αυγούστου]] [[2014]])<ref>[http://news247.gr/eidiseis/koinonia/apeviwse_o_prwhn_proedros_ths_akadhmias_athhnwn_mixahl_sakellarioy.2977957.html «Απεβίωσε ο πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Μιχαήλ Σακελλαρίου»], άρθρο στον ιστότοπο News247.gr, 17 Αυγούστου 2014.</ref> ήταν [[Έλληνας]] ακαδημαϊκός και συγγραφέας.
==Βίος==
Ο '''Μιχαήλ Σακελλαρίου''' γεννήθηκε στην Πάτρα το 1912. Ήταν μελετητής και ιστοριογράφος του νέου Ελληνισμού. Διετέλεσε κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής (1965-1966), αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1964-1967), πρόεδρος της Association Lyonnaise d’ Etudes Anciennes (1974), πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Ιστορικών Επιστημών (1978-1985), ιδρυτής και διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητος στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (1979-1992), μέλος του Δ.Σ. του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1992-1995), πρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού (1993-1995), επίσης εκ των συνδιευθυντών του δεύτερου τόμου της Ιστορίας της Ανθρωπότητας της UNESCO. Διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, μέλος της Accademia dei Lincei και αντεπιστέλλον μέλος της Accademia Pontaniana και της Academie des Incriptions et Belles Lettres. Έγραψε ιστορικές μελέτες όπως "Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν", η οποία υποβλήθηκε ως εναίσιμος διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφική Αθηνών, αλλά τελικώς απερρίφθη.<ref>[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Ο Μοριάς στην ιστορία», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.72</ref> "Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο" και τελευταία την μονογραφία για τον Γ. Λογοθέτη Λυκούργο, καθώς και την δίτομη συναγωγή "Θέματα νέας ελληνικής ιστορίας". Ως ιστορικός ερευνητής είχε πρωτοτυπία και τόλμη στην επιστημονική του προσέγγιση. Η μονογραφία του για τον ηγέτη της επαναστατικής Σάμου Γ. Λογοθέτη Λυκούργο συνιστά ένα ιστοριογραφικό επίτευγμα.
 
==Βιβλιογραφία==