Διφθερίτιδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''διφθερίτιδα''' προκαλείται από το [[βακτήριο]] [[corynebacteriumCorynebacterium diphtheriae]]. Μεταδίδεται με τα σταγονίδια της αναπνοής από ασθενείς, από φορείς και σπανιότερα με μολυσμένα τρόφιμα ή αντικείμενα.Η λοιμογόνος δύναμή του εξαρτάται από την επιμόλυνσή του από λυσιγόνο βακτηριοφάγο που περιέχει γονίδιο υπεύθυνο για παραγωγή της τοξίνης<ref>http://www.emedi.gr</ref><ref>Office of Laboratory Security, Public Health Agency of Canada Corynebacterium diphtheriae Material Safety Data Sheet. January 2000</ref>. Η νόσος που προκαλεί χαρακτηρίζεται από πονόλαιμο, χαμηλό πυρετό, και μια προσκολλημένη μεμβράνη (μια ψευδομεμβράνη) στις αμυγδαλές, στο φάρυγγα και / ή στη ρινική κοιλότητα<ref>Ryan KJ, Ray CG (editors) (2004).Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill. pp. 299–302. ISBN 0-8385-8529-9</ref>. Μια ηπιότερη μορφή της διφθερίτιδας μπορεί να περιορίζεται στο δέρμα. Οι λιγότερο κοινές συνέπειες περιλαμβάνουν μυοκαρδίτιδα (περίπου 20% των περιπτώσεων)<ref>Havaldar, PV; Sankpal MN, Doddannavar RP. (2000). "Diphtheritic myocarditis: clinical and laboratory parameters of prognosis and fatal outcome." Annals of Tropical Paediatrics 20 (3): 209–15.. PMID 11064774</ref> και περιφερική νευροπάθεια (περίπου 10% των περιπτώσεων).<ref>Solders, G; Nennesmo I, Persson A. (1989). "Diphtheritic neuropathy, an analysis based on muscle and nerve biopsy and repeated neurophysiological and autonomic function tests". J Neurol Neurosurg Psychiatry 52 (7): 876–80.. doi:10.1136/jnnp.52.7.876. PMC 1031936.P MID 2549201</ref>. Η διφθερίτιδα είναι μια μεταδοτική ασθένεια που μεταδίδεται από την άμεση φυσική επαφή ή με τα εκκρίματα του ρινοφάρυγγα ασθενών και υγιών μικροβιοφορέων.<ref>Atkinson W, Hamborsky J, McIntyre L, Wolfe S, eds. (2007). Diphtheria in Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases (The Pink Book) (10 ed.). Washington DC: Public Health Foundation. pp. 59–70</ref>. Ο χρόνος επώασης της νόσου έχει εύρος 2-6 ημέρες και αφορά συνήθως παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης του ενός έτους, ενώ στα μικρότερα και κυρίως τα κάτω των 6 μηνών, τα μητρικά αντισώματα είναι η ασπίδα προστασίας τους.<ref>http://www.iatropedia.gr</ref>