Συγκολλητική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
'''Συγκολλητική γλώσσα''' είναι μια [[γλώσσα]] που χρησιμοποιεί εκτεταμένα την [[συγκόλληση]]: οι περισσότερες λέξεις σχηματίζονται ενώνοντας [[μόρφημα|μορφήματα]] από κοινού. Ο όρος αυτός έχει εισαχθεί από τον [[Βίλχελμ φον Χούμπολτ]], το 1836, για να ταξινομήσει τις γλώσσες από ''μορφολογική'' άποψη.<ref name=Stocking1992>{{cite book
| author = Stocking, George W.
| authorlink = George W. Stocking, Jr.
| year = 1995
| isbn = 0299134148
| page = 84
| title = The Ethnographer's Magic and Other Essays in the History of Anthropology
| url = http://books.google.com/books?id=6IM1s8rytLQC&pg=PA84&vq=agglutinated&dq=Wilhelm+von+Humboldt+1836+agglutination&client=firefox-a&source=gbs_search_s&sig=ACfU3U1Qgu8CTO0TZKzoV5SrOLZzTIU9pw
| publisher = University of Wisconsin Press
}}</ref> Προήλθε από το [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] ρήμα ''agglutinare,'' που σημαίνει "κολλάω μαζί."<ref>Approaches to Language Typology, Masayoshi Shibatani, Theodora Bynon, 1999, Oxford University Press, ISBN 0198238665</ref>
 
Η συγκολλητική γλώσσα είναι μια μορφή ''συνθετικής γλώσσας'' όπου κάθε πρόσφυμα αναπαριστά τυπικά μια μονάδα νοήματος (όπως για παράδειγμα η "έλλειψη," ο "παρελθόν χρόνος," ο "πληθυντικός αριθμός," κλπ.), και περιορισμένα μορφήματα εκφράζονται με προσφύματα (affixes) (και όχι με εσωτερική αλλαγή στην ρίζα της λέξης, ή αλλαγές στην έμφαση ή τον τόνο). Επιπροσθέτως, και είναι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, σε μια συγκολλητική γλώσσα τα προσφύματα δεν συγχωνεύονται με άλλα, και δεν αλλάζουν μορφή εξαρτώμενα από άλλα.