Κλέων Ρίζος Ραγκαβής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 10:
Πρωτοεμφανίσθηκε στα γράμματα και την ποίηση το [[1850]], στον ετήσιο ποιητικό διαγωνισμό που είχε καθιερώσει ο [[Αμβρόσιος Ράλλης]]. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μία ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Άλγη" καθώς και τα θεατρικά έργα: "Ιουλιανός ο παραβάτης", "Οι Ίσαυροι", "Ηράκλειος", "Η Δούκισσα των Αθηνών" κ.ά.. Λογοτεχνικά ήταν γνήσια ρομαντικός, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στις δραματικές συγκρούσεις χαρακτήρων των ιστορικών του έργων.
==Ιουλιανός ο Παραβάτης==
Το έργο του ''Ιουλιανός ο παραβάτης'', αρχικώς σχεδιασμένη το 1862,<ref> Κωνσταντίνος Δημαράς, «Μνήμη Ιουλιανού», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.180</ref> είχε υποβληθεί στον ποιητικό διαγωνισμό του 1865 και εκδοθεί τελικά το 1877.<ref>[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Ιουλιανού τέλος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.182</ref> Είχε προκαλέσει ιδιαίτερες αντιδράσεις ακόμα και στην ελληνική Βουλή, θεωρώντας κάποια σημεία του ως αντιχριστιανικές θέσεις:ζητήθηκε η απόλυση του Ραγκαβή από τη διπλωματική υπηρεσία όπου υπηρετούσε στη Ρουμανία, ενλω αντέδρασε και η Ιερά Σύνοδος. Τέλος το έργο κατασχέθηκε.<ref>[[Κωνσταντίνος Δημαράς]], «Ιουλιανού τέλος», στο: Κ.Θ.Δημαράς, Σύμμικτα Α' Από την παιδεία στην λογοτεχνία, (επιμ.Αλέξης Πολίτης), Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, Αθήνα, 2000, σελ.183</ref>. Υπήρξε δε υπέρμαχος, όχι της απλής, αλλά της αρχαΐζουσας καθαρεύουσας. Προσπάθησε να συνεχίσει την Φαναριώτικη λογοτεχνία χωρίς όμως επιτυχία. Με τον Κλέωνα Ραγκαβή έκλεισε και ο κύκλος των ποιητών της λεγόμενης "Αθηναϊκής Σχολής".
Ο Κλέων Ραγκαβής απεβίωσε στην [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] της [[Γαλλία|Γαλλίας]] στις [[20 Ιανουαρίου]] του [[1917]].
| |||